Λόγια Δανεικά Vol.5

Από την αρχή να ξεκινήσω και να πω, πως παρ’ ότι "λόγια δανεικά", καλό είναι να τους ρίξουμε μια ματιά.. Και επειδή σε κάτι που είναι τσάμπα δεν κάνει να είσαι τσιγκούνης, το σημερινό post είναι multimedia!! Ένα λόγια Δανεικά, αφιερωμένο στη Ποίηση και στις Ηδονές που μόνο τα πολιτισμικά δημιουργήματα τελικά μπορούν να προσδώσουν στον όποιο "χρήστη" τους. Γι’ αυτό, τι λέμε κυρά Σούλα στους φονταμενταλιστές που «σκοτώνουν» πολιτισμό στ’ όνομα του Αλλάχ (σας θυμίζει τίποτα σταυροφόρους?)?????

Άι χάσου μουσουλμανάκι/χριστιανάκι/βουδιστάκι κ.ο.κ.!!!!

Βέβαια είναι καλύτερο να καταστρέφουν αγάλματα παρά να σκοτώνουν αθώους... δυστυχώς στον κόσμο του σήμερα, μάλλον δεν είναι κανένας Αθώος της επικείμενης καταστροφής… Γι’ αυτό πριν αρχίσω τα ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ, καλό είναι να αρχίσουμε με τα δανεικά λόγια.. Όλα «εκλάπησαν» από το εξαιρετικό ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ : 

Εκκινούμε με Μ. Σαχτούρη

ΚΑΤΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

Κάτι επικίνδυνα κομμάτια

χάος είν’ η ψυχή μου

που έκοψε με τα δόντια του ο Θεός

Άλλοι τα τριγυρίζουν πάνω σε σανίδια

τα δείχνουν τα πουλάνε τ” αγοράζουν

Εγώ δεν τα πουλώ.

Οι άνθρωποι τα κοιτάζουν

με ρωτάνε

άλλοι γελάνε άλλοι προσπερνάνε

Εγώ δεν τα πουλώ.

Ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του δικαστικού και κρατικού νομικού συμβούλου Δημητρίου Σαχτούρη και δισέγγονος του ναυάρχου και αγωνιστή του ’21 Γεωργίου Σαχτούρη από την Ύδρα. Το 1937 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εγκατέλειψε όμως τις σπουδές του στο τέταρτο έτος και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία, ζώντας από την πατρική του περιουσία.

Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η λησμονημένη.

Ακολούθησαν οχτώ ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν και στο συγκεντρωτικό τόμο Ποιήματα (1945-1971) του 1977, καθώς επίσης τα Χρωμοτραύματα (1980) και τα Εκτοπλάσματα (1986). Η τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια κυκλοφόρησε από τον Κέδρο το 1998. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολντ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με περιοδικά όπως Τα Νέα Γράμματα, Το Τετράδιο, Τα Νέα Ελληνικά, Το τράμ, Η λέξη.

Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης της ιταλικής ραδιοφωνίας (1956), το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1962), τη χορηγεία του ιδρύματος Φορντ (1972), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1987 για τη συλλογή Εκτοπλάσματα). Ο Μίλτος Σαχτούρης ξεκίνησε να γράφει ποιήματα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν ακόμη ήταν φοιτητής στη Νομική. Τότε γνωρίστηκε με το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με το καλλιτεχνικό ρεύμα του υπερρεαλισμού, τα μηνύματα του οποίου αφομοίωσε δημιουργικά στην πορεία του προσδιορισμού της προσωπικής του ποιητικής έκφρασης.

Η ποίησή του κυριαρχείται από συμβολικά και αρχετυπικά στοιχεία και κινείται στα εφιαλτικά πλαίσια του κλειστού ποιητικού του κόσμου, παρουσιάζοντας χαρακτηριστικές θεματολογικές, γλωσσικές και εκφραστικές εμμονές, πάντα όμως με μια βαθύτερη, αν και έμμεση, πολιτική αγωνία. Πέθανε στις 29 Μαρτίου 2005. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ την Συνέντευξη του Μ. Σαχτούρη στον Ν.

Έπειτα έχουμε τον Βέλγο Διανοητή Ρ. Βανεγκέμ:

του Μιχ. Θεοδοσιάδη

Ο Ραούλ Βανεγκέμ (4 Σεπτεμβρίου 1934) είναι Βέλγος συγγραφέας και φιλόσοφος. Σπούδασε λατινική φιλολογία στις Βρυξέλλες, δίδαξε στο πανεπιστήμιο και συμμετείχε στην Καταστασιακή Διεθνή από το ’61 ως το ’70. Μέχρι σήμερα έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία, ανάμεσά τους τα: Βασικές κοινοτοπίες, Η βίβλος των Ηδονών, Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου όντος, Η επανάσταση της καθημερινής ζωής.

Ο Βανεγκέμ στα έργα του απορρίπτει την ηθική της εργασίας και ασκεί έντονη κριτική στον καπιταλισμό και τον σύγχρονο κόσμο, θεωρώντας ότι οι αυταπάτες εμποδίζουν τη δημιουργία και καλεί σε μια αλλαγή προοπτικής. Ο Βανεγκέμ συνεχίζει να γράφει βιβλία, προωθώντας την ιδέα μιας ελεύθερης και αυτοδιαχειριζόμενης κοινωνίας.

Άν ο έρωτας είναι τυφλός, ο λόγος είναι ότι δεν βλέπει τίποτα με τα μάτια της εξουσίας. Μην ελπίζετε να κρίνει και να κυβερνήσει, γιατί αγνοεί την ανταλλακτική σχέση. Αρκείται στον εαυτό του. Όντας το κέρας της Αμάλθειας της σεξουαλικότητας, εκφράζει καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο του ευνουχισμού τη θέληση για ζωή και την υπέροχη αγριάδα της.

Αν πάντως, οι εραστές που χτες λατρευόταν, χωρίζουν ξαφνικά μέσα στο μίσος και στην περιφρόνηση, η αιτία δεν βρίσκεται σε κάποιον αναλλοίωτο νόμο της παρακμής, σε κάποια αδυσώπητη μοίρα της κούρασης. Προέρχεται από τη μέγγενη των ανταλλαγών, που μαραίνει τα πάθη, σβήνει τις φλόγες της καρδιάς, πνίγει τις παρορμήσεις…… READ MORE

Και τέλος το multimedia που λέγαμε… Μια βραδιά ποίησης, μετά μουσικής απόλαυσαν οι διανοούμενοι των Αθηνών (ζηλέυυυυωωω, παρ’ ότι έχω τόση σχέση με τη Διανόηση όσο τα μπιζέλια με την αμοιβάδα!). Διαβάστε εδώ το post του Provato oxi arni… Δεν κρατιέμαι το κλέβω κ αυτό: «Η ποίηση είναι η εκλαΐκευση του απλού»!!! 

Τι σας δίνω ο πούστης με ένα κλικ!! Αχάριστοι!!