I needed urgently a change
since the last posts where way too glamorous for my taste, even though they
managed to deliver awesome musical rockin trips back to a once mainstream and
glorious past.. today's sad 70th anniversary of Hiroshima and Nagasaki bombings
gives us a fine excuse of a rather immoral and blasphemus nature to switch over
to the Greek Rocker, Poet and grand agitator and provocateur Mr Tzimis
Panousis...and here are the lyrics of what inspired today's suggestion:
Tο "θέμα" που με ωθεί στο σημερινό
international Δάνειο είναι οι αθώα ύποπτες
δηλώσεις-εξαγγελίες-ονειρώξεις-οργανωμένο σχέδιο αποδόμησης του καθ' όλα
αξιόπιστου και κατά τ' άλλα αξιοπρεπούς Κου Κουρουμπλή (για π.χ. δες ΕΔΩ). Στα ενδοιντερνετικά στέκια
κοινωνικού ξεκατινιάσματος, υπήρξε ορυμαγδός "χέσε μέσα" άποψης (κ
συγγνώμη για το τουπέ), είτε εκφραζόμενης ως υποστήριξη στην ιδέα της
"αγαθής πρόληψης", είτε εκφραζόμενης κομμουνιστικά,
Following up on Twisted Sister post, it really is no
wonder that we mention Mötley Crüe true representatives of glam or often stated
as hair metal… Born and raised in the mean but glamorous LA streets and starting
off with NY Dolls excess (but heterosexual) both musically and visually, they
performed high octane rock ‘n roll with the androgyne look, only to conform to
the mainstream demands and eventually release albums that ultimately shown the
victory of Hair over Metal….
So ladies & gentlemen let me present to you the
band with the drummer that once fucked Pamela (and this is isn’t the way to
remember the finest of glam metal of the 80’s), through a wide selection of tracks of their golden era,
from various sexist video clips, to the infamous Jack Daniels drink off
competition and many many more (1982-1987)
Με δεδομένο ότι είμαστε και στη
μέση του καλοκαιριού αλλά και μετά τον κήπο με τα’ αγάλματα και την αναφορά μας
στην EnidBlyton, δεν είναι καθόλου
αξιοπερίεργη η πρόταση μας αυτή, της μεταφοράς δηλαδή του βιβλίου της Ζωρζ
Σαρρή από το Νίκο Πιλαβιο για την ΕΡΤ το 1984.
Οι περιπέτειες έξι μικρών ηρώων
και μιας μεγαλύτερης φίλης τους που ξεκινούν ένα καλοκαίρι να βρουν ένα χαμένο
πολύτιμο θησαυρό. Όλα ξεκινούν ένα καλοκαίρι που η παρέα μας ξεκινά από τον
Πειραιά για το νησί της Αίγινας με το πλοίο "Καμέλια". Φτάνοντας στο
νησί όλοι τακτοποιούνται στο σπίτι τους και σχεδιάζουν να περάσουν όσο το
δυνατόν πιο ευχάριστα τις διακοπές τους. Στην παραλία γίνονται οι απαραίτητες
γνωριμίες και μεγαλώνει η συντροφιά. Ο Αλέξης, η Λίνα, ο Κλου, ο Άγγελος, η
Σόφη, η Ράνια και η Νικόλ, η μεγάλη της παρέας, οργανώνουν τις διακοπές τους
ώστε να τις γεμίσουν με ενδιαφέρουσες περιπέτειες. Το σχέδιο, που τους κρατούσε
μυστικό η Νικόλ, ήταν να βρουν ένα κρυμμένο θησαυρό. Αυτός θα έδινε απαντήσεις
και θα βοηθούσε ένα Γερμανό, τον Χανς Σουλτς, που στην κατοχή έχασε τη μνήμη
του. Με όπλα τους και εφόδια κάποιες φωτογραφίες και ένα σημειωματάριο, με
διάφορα μπερδεμένα στοιχεία, ξεκινούν τις έρευνές τους σε διάφορα σημεία του
νησιού. Τελικά βρέθηκε ο θησαυρός να "παραθερίζει" τόσα χρόνια
ξεχασμένος σε μια δεξαμενή στο ναό της Αφαίας. Το τέλος των καλοκαιρινών
διακοπών τους πρόσφερε τον ανεκτίμητο θησαυρό, μα και τη φιλία, την αγάπη και
τις ελπίδες για το μέλλον. Περισσότερα ΕΔΩ
Το ωραία νοσταλγικό ταξίδι της Κας
Σαρρή βασίζεται εν μέρει σε πραγματικά αυτοβιογραφικά γεγονότα…
Η Ζωρζ Σαρρή στη μέση, στις καλοκαιρινές διακοπές στη Βαγία το καλοκαίρι του 1934
Concluding our reference to
the best 3 bands spawned in the 90’s, after suggesting firstly Tool (23/02/2015post)
and later on Nirvana (22/07/2015post) as my No3, it is no question that the
ball finally dropped on KYUSS (ranking #87
of my Top100List) the founders of the term stoner metal…With the
dawn of the new decade Kyuss were there to set new (??) flavors to the classic
metal approach.
Ripping off Sabbath heaviness mixing it with raw attitude, desert
- like manic sounds, awesome bass lines and roughed up but clear vocal growls…
with the 2013 resurrection still lingering on, it is time to take a look at
their short, but remarkable career through their live performances, throughout
the years (resurrection included)
So Ladies & Gentlemen
the stoney
KYUSS
This
band's twin (?) little brother is considered to be QOTSA
Ο 35χρονος
Βαγγέλης μόλις αποφυλακίζεται, εγκαταλείπει την Αθήνα και την εμπλοκή του με
τον κόσμο των ναρκωτικών και επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι σε ένα χωριό της
Πελοποννήσου. Συναντά όμως την ξενοφοβία των συγχωριανών του οι οποίοι
εμποδίζουν το νέο του ξεκίνημα. Τέσσερα κρατικά βραβεία ποιότητας, για μια
ταινία που βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Το φινάλε της, ωστόσο, ξενίζει.....
Η Συνέχεια Επί της Οθόνης…
Συνοπτική
κριτική (από εμένα) η οσκαρική ερμηνεία του Βαγγέλη Μουρική, η υποτονική μα
καίρια οπτική του Γραμματικού, η εύστοχη σύνθεση του Τανάση, συνθέτουν ένα
δράμα μεγατόνων με εσωτερικές (κ όχι τύπου Οικονομίδη) εντάσεις, αντιφάσεις,
ήρωες και αντιήρωες σε ένα πεσιμιστικό αντιρατσιστικό έπος.. ό,τι πιο κοντινό
σε MikeLeigh…
Και
από άλλους: «Από τις καλύτερες ταινίες
που έχει βγάλει ο ελληνικός κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια. Η όχι και τόσο
σύνθετη δουλειά του μοντάζ και της φωτογραφίας περνάει σε δεύτερη μοίρα καθώς
το σενάριο και η δύναμη της ιστορίας εισβάλλει μέσα στο θεατή. Ταινία με
πολυδιάστατα νοήματα και μηνύματα που σκιαγραφεί, ίσως και σε έναν υπερβολικό
τόνο, την αρνητική πλευρά της ζωής σε μικρές κλειστές κοινωνίες που
αντιτίθενται σε κάθε τι νέο, ανοιχτό σε οτιδήποτε αποτελεί διαφορετικό και
βιώνεται ως απειλή και άμεσος κίνδυνος.»
Α, και μην ξεχάσω, επειδή το Σiνεμα είναι double feature, που λένε κ στο χωριό μου ρίξτε μια ματιά και στο θρυλικό ΣΑΜΟΥΡΕ
