Και επειδή το 1ο μέρος ήταν απολογιστικό, στο 2ο μέρος πρέπει να υπάρξουν προβλέψεις κ αυτό μου φέρνει τρόμο• κ όχι μόνο σε εμένα. Υπάρχουν φίλοι και γνωστοί που μου έχουν πει μην τους πιάνεις στο στόμα σου• γιατί μετά παθαίνουν χιαστούς. Τελευταία παραδείγματα το αφιέρωμα στο Μανόλο και η δημοσίευση υπερ ΚΚΕ που αμφότερα backfired, που λένε στο χωριό μου, το γεγονός πως αμφότερα αποδείχθηκαν φενάκη (sic!) ή απλά υπερφίαλα αισιόδοξα. Για να το λύσω θα πετάω μέσα στο post απαραίτητα μουσικά διαλλείμματα για να είναι όλα απολύτως ανεκτά και παρά την καταναλωση του παρόντος μαζί με ψυχοδραστικές ουσίες όπως αλκοολ και άλλων, που οι μέρες "απαιτούν"• όχι απαραίτητως με λυσιτέλεια, αλλά κάπου θα στραφεί η προσοχή και όχι μόνο στο κείμενο...