Ok instead of a birthday post entitled 11/12 I figured out that I didn't (till date) kept my promise of delivering a kinda Almanac Greek style; with synopsis, trivia & facts of the year passed; a kinda of a 2024 account of what was and what should have been; or will forever cease to be
A two part that is; First the account and secondarily what one hopes and others dread to think about. Just before 2024 depart that is
So starting off bsackwards, was 2024 better than 2023? better in general?
Kokdi wouldn't dare to suggest otherwise since nothing happened that was disturbingly wrong in it's Kosmos. Since everything Kokdi loves, craves for and hooked on, was omnipresent and thankfully extra helpful; so was 2024 better?
Or stream it @ Spotify
Και είναι από ώρας τωρα να το γυρίσω στο Ελληνικό. Γιατί καλό το almanac αλλά καλύτερος ο Καζαμίας. Έχει μπόλικο φολκλορ αδιευκρίνιστη αξιοπιστία και μπορεί να περιλαμβάνει όχι μόνο τα της αρεσκείας μου αλλά και όνειρα και προβλέψεις που γίνονται έστω και να για να ξέρουμε τι ΔΕΝ θα γίνει• και αυτή είναι εκ του αντιθέτου πρόβλεψη...Ίσως και σε κάποιες περιπτώσεις να είναι καλύτερο να μην ξέρεiς τι θα' ρθεί (όσο κ αν to φαντάζεσαι), μα να έχεις ησυχάσει για όσa δύναντaι να προβλεφθούν από τούτο το μυαλό και τις επιθυμίες του, ανήκοντας έτσι εξ ορισμού, στο κόσμο των άγουρων συνθηκών και της ουτοπίας...
Καλό το ψάρεμα αλλά καλύτερο το φαγοπότι. Και από τη στιγμή που μου φαίνεται ανυπερβλητο να σκέφτομαι τόσο χαοτικά σε ξένη γλώσσα, όσο και να είναι κοντοχωριανή μου και άρα μπορεί να υπολογισθεί και σαν 2η μητρική και πρέπει να κάνω για γίνω κατανοητός στις...μάζες.
Γενικά είναι πολύ δύκολο μιλήσω για ψάρεμα με τόσο γαμήσι γύρω μου• με την καλή και την κακή έννοια• τόσο προσωπικώς όσο και γενικώς απ' όσο αντιλαμβάνομαι• απλά σε σχέση με τους διπλανούς μου μάλλον το απολαμβάνω πολύ περισσότερο όχι απ' ότι θα έπρεπε• απλά περισσότερο από τους διπλανούς μου• γιατί έχω την τύχη σε εμένα να προκύπτει κατ' επιλογήν ενώ φαίνεται στους διπλανούς προκύπτει μόνο σαν παράγωγο υποχρέωσης και αγγαρεία. Σαν το γαμήσι να αφορά στους φόρους και στο κόστος και όχι στην απόλαυση και στην ηδονή. Η τύχη μου που συνεχίστηκε αγόγγυστα και στο 2024 (με ευχές για εις έτι πειρσσότερο) μου έδωσε φαγοπότι κατόπιν ακόρεστης επιθυμίας που μάλιστα βρίσκει ένθερμη ανταπόδωση, με επιπλέον ευτύχημα να μην χρειάζεται να πάω για ψάρεμα, αφού κανείς δεν επιθυμεί να ψαρέψει όταν έχει να φάει• στον ίδιο βαθμό, με την ίδια θέρμη και την ίδια ευτυχία να φέγγει απόχαυνωτικά στα μάτια και του άλλου. Άραγε το ίδιο να συμβαίνει και στον διπλανό; WRONG!!
και πως θες να τα πως όλα αυτά στ' Αγγλικά???
Υπερβολές που δεν μας πάνε πουθενά αναγνώστη μου καλέ• εσύ που περιμένεις να βρείς πληροφορίες, αξιολογίες και κάθε είδους, απο πληκτρολογίου, αβίαστες κρίσεις, για όσα έζησες, μα ίσως δεν ένιωσες. Χωρίς να απαντώ, προχωρώ ακάθεκτος να εξηγήσω τα όποια τρίγωνα (θα μας απασχολήσουν και παρακάτω• πάντοτε τέτοιο πρόβλημα η τριγωνόμετρια) προκύπτουν τόσο στην ανασκόπηση όσο και στις προβλέψεις (δες μέρος 2ον).
Και ξεκινάμε συστηματοποιώντας το κείμενο με το βασικό τρίγωνο• όχι αυτό του πανοράματος, αλλά με πιο ουσιώδη που μπορούν να συμπεριλάβουν σε μια ακροστοιχίδα την ακροτελευταια λογική ενός παράφρωνα που έζησε όλα τα φυσιολογικά σαν μία Άλλη Εντελώς (από την λελογισμένη) Κατάσταση....
Πρώτα Έρχεται η Αγάπη• μεγάλο κεφάλαιο ανοίγεις και εδώ δεν γράφουμε Άρλεκιν, θα μου πεις κύρα Σούλα μου και ευτυχώς για μένα η Αγάπη περικλείει όλα εκείνα τα έμβια και μη πράγματα στα οποία έλκεσαι, τα βρίσκεις ενδιαφέροντα και ταυτόχρονα θέλες να φροντίσεις, να καλλιεργήσεις, να μεριμνήσεις διάολε, γι αυτά. Γιατί αυτά αγαπάς και δεν το κάνεις για να σ' αγαπούν και εκείνα• φτάνει να τ' αγαπάς, να τα φροντίζεις, να καλλιεργείς στην συγκυρία την εύνοια και να μεριμνείς διάολε, δίχως την προσδοκία άλλης ανταμοιβής από την συμμετοχή σου καθώς και την όποια παραγωγή προκύψει από τις πράξεις που αγαπάς να κάνεις στο βίο σου επάνω.
Ξεκινά πάντοτε από συνανθρώπους που άλλοι ονομάζουν απόγονους, εκτεταμένη οικογένεια, φίλους, σημαντικούς άλλους, αδερφούς, που δεν είναι εξ αίματος και γιαυτό θα είναι σημαντικότεροι απ' ό,τι και απ' όσα, το αίμα και η ιδιοκτησία προστάζουν• και έπειτα είναι οι Τέχνες, οι Αξίες και η καλή πρακτική• όσο και αν αυτά ακούγονται, είτε ηθικοπλαστικά, είτε λειψά, φαίνονται εν τούτοις, να συμπληρώνουν τον όποιο σκοπό της ύπαρξης μας πάντοτε με τρόπο καταλυτικό, αν όχι απόλυτο.
Ως καλή πρακτική ονομάζουμε τον Κώδικά συμπεριφοράς που για τον καθένα μας είναι διαφορετικός γιατί καθόριζεται από μυριάδες άλλα πράγματα που δεν μπορούν να έχουν κοινό παρανομαστή, ακόμη και αν τον προέγγίσουμε καθαρά ταξικά. Ο γράφων συχνά αναφέρει πως η ελεύθερη βούληση απλά δεν υπάρχει• είμαστε μια σειρά από Δάνεια που κάνουμε δικά μας, επιλέγοντας όσα μας ταιριάζουν, έναντι άλλων• μετά τις επιλογές αυτές προκύπτει ο Κώδικάς, που για τον καθένα έχει λυσιτέλεια, μόνο εφόσον έχει και ανταπόδοση• ακόμη και αν η ανταπόδοση είναι στον άλλο κόσμο. Και είπαμε η Αγάπη για τις Τέχνες δεν ενέχει πρσδοκία ανταπόδωσης άλλης από το συναίσθημα της απόλαυσης και ανάτασης προς το καλύτερο• ακόμη και αν αυτό αποδεικνύεται ένας ακόμη εχθρός του καλού. Ως Κώδικάς λογίζεται το σύνολο της πράξης το στηριγμένο στην αποφασιστικότητα της πεποίθησης μάλλον και όχι στην παρόρμηση της πίστης. Η ορθότητα και το δίκιο της πεποίθησης είναι υποκειμένικα και δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στα αυτονόητα, όταν αυτά γενικεύονται έξω του λελογισμένου συμφέροντος, σε έναν πλανήτη που φαινομενικά δεν μας αγγίζει• έτσι δεν είναι; Αλλιώς το 2024 θα ήταν από τώρα καταδικασμένο σε κακή βαθμολογία• πως αλλιώς, όταν μπροστά στα μάτια μας σφάζουν άμαχους, στ' όνομα της "αμύνης και της υπεράσπισης εθνικών συμφερόντων"; Και τί γίνεται με τα πανανθρώπινα;
Και επειδή η Αγάπη για τους ανθρώπους μπορεί να κριθεί μέσα στη χρονιά μόνο από την μέριμνα, την καλλιέργεια, το στέργος μαζί με την ανομολόγητη επιθυμία οτι η δουλειά θα έχει τα αποτελεσματα που τα έμβια όντα, σαν αγαπιούνται, ελπίζουν από την συγκυρία, προκύπτει αβίασα η κρίση. Προσωπικά δεν ήμουν στα καλά μου και έδωσα λιγότερη Αγάπη στους ανθρώπους από αυτή που μπορούσα• η επιθυμία να πράξεις όταν η πράξη απουσιάζει, είναι αδιάφορο το αν υπάρχει• όπως και στο ποδόσφαιρο, έτσι και στην ζωή, όταν αξιολογείς, δυστυχώς το κάνεις από το αποτελεσμα και όχι από τις προθέσεις• στις προθέσεις, όλοι (;;) αριστεύουμε. Άρα για μένα το 2024 ήταν ελλειμμάτικό• έλαβα περισσότερη Αγάπη απ' όση έδωσα και τούτο δημιουργεί όπως και να το κάνουμε αρνητικό ισοζύγιο...Μένει μόνο να το διορθώσω• και να δύναμαι.
Αναφορικά με τις Τέχνες όλοι νομίζω οτι αντιλαμβανόμαστε ότι ομιλούμε δυστυχώς όχι ως Δημιουργοί αλλά ως ρέκτες από την άλλη πλευρά της σύνδεσης• λαθρακουστές της όποιας μουσικής κάποιος σκαρφίζεται και έχει την αξιοσύνη να αγγίξει τις αισθήσεις μας, του όποιου ποιήματος, ή και πονήματος που άπτεται του όρου Τέχνη για την διαβίωση και όχι Τέχνη για την επιβίωση• μπανιστηρτζήδες του θεάματος και του κόπου των άλλων να μας ταΐσουν την οπτική τους για τον Κόσμο. Και σαν μόνη θρησκεία που δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ το ροκ εν ρολ (ως μουσική) και ο φανταστικός κόσμος του Κινηματογράφου (ή η δυστοπία που κάποιοι οραματίζονται ως μέλλον της ανθρωπότητας, επιβάλλοντας την από τα κυρίαρχα μέσα), αποτελούν 2 τεράστιους πυλώνες της υγιούς διαβιώσής μου. Τϊ ήταν το 2024 για τους πυλώνες αυτούς;
Ευκαιρία για ξεκατίνιασμα και άκοπη και εκ του ασφαλούς κριτική στα τεκταινόμενα του 2024, που εξ όρισμου δεν θα ήταν για μένα τόσο συγκλονιστικό όσο το προηγούμενο έτος που φιλοξένησε κυκλοφορία των MetallicA. Και όμως η χρονιά ξεκίνησε δυναμικά με δεινοσαυρικό αλλά προπατορικό Heavy Metal από τους καλύτερους και παλιότερους του είδους ( Judas Priest Invincible Shield). Και αρκετά καλό θα μπορούσα να ισχυριστώ• Με εντυπωσιακό άνοιγμα, διαθέτει τουλάχιστον 6 διαμάντια στα 14 τραγούδια του δίσκου που δεν τερμάτισε όμως πρώτο στη σχετική Λίστα του Βρεττaνικού MetalHammeR. Μέσα στη σχετική Λίστα και οι δικοί μας Rotting Christ στο #20 και #3 στις καλύτερες κυκλοφορίες Black Metal (με κυκλοφορία σαφώς ανώτερη της προηγούμενης - Pro Xristou) Αξιοπρόσεκτες κυκλοφορίες είχαν οι Opeth (αξιοπρεπής και πολυαναμενόμενη κυκλοφορία The Last Will & Testament), ενώ για τους Βρεττανούς Νο1 κυκλοφορία ήσαν οι death metallers Blood Incantation με την 4η (αν δεν απατώμαι) κυκλοφορία τους Absolute Elsewhere. Πως όμως να αγνοήσεις τους δικούς μας Suicidal Angels (με το Profane Prayer στο #5 σχετικής Λίστας), ή τους χιλιομοδίτες με φρέσκο δίσκο και αέρα US στα πανιά τους. Για όσους αγαπούν τις σχετικές Λίστες ιδού μερίκες φρέσκιες κ "αντικειμενικές" (Metalcore, Need2Hear, ProgMetal Top50 Rock Releases)
Πάντως μουσική κορυφή για το 2024 ήταν η επιστροφή στην δισκογραφία των αγαπημένων The Cure Αινιγματικός όπως πάντα ο νέος δίσκος μοιάζει να είναι μια δήλωση περισσότερο από μια αναγκαιότητα• και οι ρέκτες μοιάζουν να το πιάνουν. Εμείς δεν είμαστε, όμως αναγνωρίζουμε τον Robert Smith σαν ιδιοφυία, καιτοι κάποιες φορές σε μας ακατάληπτη, όμως υπάρχουσα. Απλά αρκούσε η θέαση του live kick-off του δίσκου, για να βρούμε μια νέα γενια΄darkwave συγκροτημάτων με εμμονή και αξιοπροσέκτη ηχητική ομοιότητα στα τέρατα των 80's σαν τους XymoX τους New Order και τους άνωθεν επανακάμψαντες στη δισκογραφία, γηραιούς πραματευτές της θεραπειας.
Έχει πάνως γούστο να ανατρέξει κανείς, στην εμμονή του 2024. Πατώντας ΕΔΩ, ίσως κάποιος καταλάβει (??)
Και αν στη μουσική τα πράγματα είναι ούτως ή άλλως ταυτόσημα με την γενικότερη παρουσία του blog έως και σήμερα στο Κινηματογράφο (streaming services) τα πράγματα έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί• ποίoς να το έλεγε οτι ο Κινηματογράφος θα προβάλλεται στο σπίτι με πρεμιέρες στο καναπέ σου; ο καθένας μπορεί να κρίνει αν αυτό είναι όντως για καλό, ή αμβλύνει ακόμη περισσότερο τις κολοσσιαίες δυναμικές του (για παράδειγμα η πρώτη ταινία του Joker)• Ασχέτως του διλήμματος και της τελικής κρίσης που εν τέλει είναι δική μας ευθύνη να προκρίνουμε και με την απαράιτητη σημείωση πως τα παρακάτω αποτελούν προσωπική άποψη και όχι πανάκεια, ας δούμε τι μας "συνεκίνησε" την χρονιά που πέρασε.
Έχει Wim Wenders (Perfect Days), έχει FFCoppolla (με το μισητό ως φαίνεται τελευταίο έπος του Megalopolis)• όμως όταν μεγαλύτερο γεγονός του 2024 έχει Disney / Pixar από την μία, με τα μυαλά που ως άλλοι Νέμο έψαξαν την επιτυχία, όμως η ανυπομονησία και το πολυαναμενόμενο του event, τελικά νίκησε το προτζεκτ• και από την άλλη και πάλι η Disney / MARVEL με το DP3 (έτσι για σπάσιμο!!) κρατά μόνη τα κλειδιά του mainstream (τουλάχιστον μέχρι να ξεκινήσει ο James Gunn το DCUniverce) δεν πρέπει να είναι και πολύ καλή χρονιά, συναινώντας τελικά στην άνωθεν και μέχρι τώρα, αξιολογηση.
Πάμε τώρα στον Έρωτα....Γιατί δεύτερο στο τρίγωνο είναι η Ένωση, ή ο εντελώς Έρωτας• αυτός που είναι τελειος, ακόμα και αν έτσι μοιάζει στη στιγμή• είμαστε τυχεροί όσοι τον ζούμε, έστω για μια στιγμή• πόσο μάλλον μια ζωή. Έρωτας• αυτός που εν τέλει προκύπτει σαν μόνο κίνητρο στη ζωή• επομένως άνθρωπος δεν σημαίνει απαραίτητα να επιδιώκει να πηγαίνει μόνος, προς τα πάνω• ίσως να σημαίνει πως επιδιώκει να πηγαίνει μαζί, προς τα πάνω, αν πρός τα πάνω είναι ό,τι αξιολογείται ως θετικό, ως καλό. Και αυτή η αίσθηση του συνανήκειν• η επιθυμία για σύν - ύπαρξη, την έχει μόνο ο Έρωτας, αυτός που είναι ανίκητος στη μάχη και λατρεύεται, όσο καιρό λατρεύεται ο Θεος και το υπερφυσικό το ίδιο• πρώτα ο Άνθρωπος ανατάθηκε, όταν ερωτεύθηκε• ή καλύτερα• πρώτα ερωτεύθηκε και μετά θέλησε να αναταθεί.....και δεν θέλησε έκτοτε να αναταθεί μονάχος/η του...
Έτσι κολλάει και το φαγοπότι, η απόλαυση• με τον Έρωτα να αποτελεί μόνη προϋπόθεση. Ίσως γιατί έτσι μεγιστοποιείται η μαγνητική έλξη, δεν θα πω των αντιθέτων, αλλά όσων χρειάζεται ο καθένας, για να "κουμπώσει" με τον άλλον καλύτερα. Όλοι ξέρουν τί εννοώ και όταν το εννοώ, προσβάλλω, ίσως γιατί όταν το σεξ γίνεται μηχανιστικά, ή προκύπτει σαν απότοκο των ενστίκτων για αναπαραγωγή (ζώωδης επιλογή όντως), ή ακόμη χειρότερα σαν προϊον εξαναγκασμού, δεν γίνεται, παρά μόνο αν είσαι ακραία μαζοχιστής, να επιθυμείς και άρα να ερωτεύεσαι τον απέναντί σου. Όμως όταν οι συνθήκες ωριμάσουν και ακουστούν οι, ακηδεμονευτες ντροπής, κραυγές λάγνας λατρείας και προτροπής σε αυτό που ονομάζουμε ηδονιστικό φαγοπότι εκτίμησης, όχι μόνο του διπλανού, αλλά και των δικών μας δυναμικών, πως να ΜΗΝ τον ερωτευθείς. Πως το είχε πει ο jack? Το "με κάνεις να θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπός"; Έτσι. Να και η ανάταση που μάλλον προκύπτει όταν βρεις κάποιον για να την επιδιώξετε μαζί. Γιαυτό σώζεται το 2024. Γιατι είχε όλη την Αρετή του 2023 και αν εκείνη πέρασε δύσκολα, για το 1/3 του χρόνου, άλλο τόσο ευχάριστα εκείνος κύλησε, όσο υπήρξε δίπλα μου• να φωτίζει το σκοτάδι μου, τυλίγοντας με, στην απόλαυση του φύλου μου, τόσο με αυταρέσκεια, όσο και με θαυμασμό, για την περίσσεια της χάρη, την τέχνη και την επιθυμία. Και για όσο υπάρχει, θα της είμαι ευγνώμων. Και η απόδειξη οτι υπάρχει, σας έχει ήδη παρουσιαστεί• πως αλλιώς να δικαιολογήσεις το παραπάνω playlist. Για σένα το μόνο που απομένει, είναι να δέχεσαι, με την ίδια προσμονή, αυτή μου την ευγνωμοσύνη.
Τέλος, πρέπει να ολοκληρώσουμε το τρίγωνο, στην καψούρα• πρέπει να το κάνουμε για να απαντήσουμε επιτέλους το πόσο καλός ή κακός ήταν ο παλιός ο χρόνος• σαν αγιοβασίληδες χωρίς αίτια και δίχως πρακτικά να μας το έχει ζητήσει κανένας, να προσθέσω εγώ. Μην μπερδεύετε τους έρωτες με τις καψούρες• ως τέτοιες ονομάζουμε συνήθως τα 2α καλύτερα πράγματα που αν παθιαστείς μαζί τους, όπως στον έρωτα, θα χάσεις ύπνο, λεφτά και υπόληψη• κοινώς οι καψούρες δεν είναι για οπαδούς του καθωσπρεπισμού, ούτε της ντουλάπας. Είναι για όσους απροκάλυπτα αφήνονται στην καταβρόχθιση λαχταριστου σουβλιστού αρνίσιου κρέατος, την στιγμή που με χοληστερίνη 1000, μια τέτοια παθιάρικη αποχαλίνωση, θα έπρεπε να αποφεύγεται• για όσους γνωρίζουν την διαφορά του έρωτα και της εξάρτησης• την διαφορά της ολοκλήρωσης ενός κύκλου, με την φαυλότητά του• δεδομένα που ενέχουν οι βιτσιόζικες καψούρες. Που δεν είναι μύχιες και απόρρητες, μα συνήθως γνωστές στους κύκλους του καθενός μας, τουλάχιστον. Είναι συνώνυμες με τις παραξενιές του καθενός, παρά με τον κωδικά του.
Οι έξεις μας ικανοποιήθηκαν εκτός από την ερωμένη της μούτζας και της προσκόλλησης στο μεταφυσικό• καλομαθημένοι από το μαγικό 2023 η αλήθεια είναι οι δεν χωνέψαμε ούτε τον τίτλο του ΠΑΟΚ στο photo finish, ούτε, χειρότερα, τον πρώτο ευρωπαϊκό του ακατονόμαστου στο σπίτι μας• "Βάλτο, το γαμημένο ρε Γιόνσον", θα μπορούσε να είναι η σύνοψη όλων των "αχ" που την χρονιά που πέρασε, μας άφησε στο "close, but no cigar"• ποτέ δεν ήμασταν όπαδοι της νίκης και αν δεν ήταν το ευρωπαϊκό, ποτέ δεν θα λέγαμε οτι η περσινή χρονιά δεν ήταν ανταγωνιστική και αρκούντως ΑΕΚ για τα γούστα μας. Όμως, το να μας κάνουν τρολιά με Λιόλιου, τόσα χρόνια ξεσπιτωμένοι, θα τολμούσα να πω, πως καλύτερα να το είχαμε ολοκληρώσει αργότερα, παρά που το ζήσαμε ελπίζοντας μάταια και έως τέλους, κάποιος από τους απέναντι να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Πως να πεις κάτι καλό για το 2024;;
RELATED BIRTHDAY POSTS
And remember; All Ramblings HERE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου