Ok δεν πέρασαν 30 ημέρες, αλλά δεν κρατιέμαι. Έτσι όπως δεν κρατιόμουν και τις πρώτες ημέρες και ώρες που είχα την εντύπωση της ανανέωσης, πέραν από την αίσθηση της "πρώτης", αίσθηση που ιστορικά δεν δύναται να αφαιρεθεί. Δένοντας την με τον χαιρετισμό στην Καισαριανή, όλοι οι οιωνοί ήταν
αριστερόστροφα (κατά την άποψη μου) θετικοί. Και μην ακούσω για το πάνω που είναι καμένο, γιατί με δεδομένη την προδοτική στάση του ΚΚΕ, απέναντι ακόμα και σε αυτή την έννοια που αντιπροσωπεύει, η κυβέρνηση αυτή, ήταν μια συνθήκη (αναγκαία για την απόκτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου, που θα σήμαινε πρόσβαση στις ανώτερες μορφές επιλογής και άσκησης πολιτικής) που ο συριζαίος, και όφειλε, και είχε επεξεργασθεί, παράγοντας εν τέλει, μια συνεργασία που εικονικά συμβολίζει συναίνεση και "καινουργίλα", ιδεολογικά βρίσκεται στους αντίποδες, διαθέτει όμως έναν σημαντικό κοινό τόπο, την στάση απέναντι στο χρέος. Στάση, εντός της οποίας, οι δεξιοί, φαίνονταν απείρως πιο ριζοσπαστικοί στις προσεγγίσεις τους (για να κάνουμε τις αντιστοιχίσεις, αποτελούν τον Καρατζαφέρη της τότε συγκυβέρνησης: ο γραφικός που θα του επιτρέπεται να "λέει και κάτι παραπάνω"), γεγονός που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, μιας και αυτοαποκαλούμαστε αριστεροί, άρα εξ' ορισμού ριζοσπαστικοί και πρωτοπόροι. Και αυτό, δεδομένου του ότι δεν μπορείς να κτίσεις σε κάτι σάπιο και πρέπει να το αποδομήσεις στην πράξη και στην συνείδηση του κόσμου, γεγονός που δεν ήταν, έως στις 25/01/2015, εφικτό να γίνει, αφήνοντας στην αριστερά την πολυτέλεια, της άνευ κόστους, καταγγελίας. Οφείλεις λοιπόν ως Αριστερά, αφενός να το γκρεμίσεις και έπειτα να το ανασυνθέσεις με Πράξεις, που ιστορικά, μόνο τώρα δύνασαι να κάνεις, γιατί τώρα σου έχει ανατεθεί (φτου κακιά λέξη) η εξουσία.
αριστερόστροφα (κατά την άποψη μου) θετικοί. Και μην ακούσω για το πάνω που είναι καμένο, γιατί με δεδομένη την προδοτική στάση του ΚΚΕ, απέναντι ακόμα και σε αυτή την έννοια που αντιπροσωπεύει, η κυβέρνηση αυτή, ήταν μια συνθήκη (αναγκαία για την απόκτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου, που θα σήμαινε πρόσβαση στις ανώτερες μορφές επιλογής και άσκησης πολιτικής) που ο συριζαίος, και όφειλε, και είχε επεξεργασθεί, παράγοντας εν τέλει, μια συνεργασία που εικονικά συμβολίζει συναίνεση και "καινουργίλα", ιδεολογικά βρίσκεται στους αντίποδες, διαθέτει όμως έναν σημαντικό κοινό τόπο, την στάση απέναντι στο χρέος. Στάση, εντός της οποίας, οι δεξιοί, φαίνονταν απείρως πιο ριζοσπαστικοί στις προσεγγίσεις τους (για να κάνουμε τις αντιστοιχίσεις, αποτελούν τον Καρατζαφέρη της τότε συγκυβέρνησης: ο γραφικός που θα του επιτρέπεται να "λέει και κάτι παραπάνω"), γεγονός που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, μιας και αυτοαποκαλούμαστε αριστεροί, άρα εξ' ορισμού ριζοσπαστικοί και πρωτοπόροι. Και αυτό, δεδομένου του ότι δεν μπορείς να κτίσεις σε κάτι σάπιο και πρέπει να το αποδομήσεις στην πράξη και στην συνείδηση του κόσμου, γεγονός που δεν ήταν, έως στις 25/01/2015, εφικτό να γίνει, αφήνοντας στην αριστερά την πολυτέλεια, της άνευ κόστους, καταγγελίας. Οφείλεις λοιπόν ως Αριστερά, αφενός να το γκρεμίσεις και έπειτα να το ανασυνθέσεις με Πράξεις, που ιστορικά, μόνο τώρα δύνασαι να κάνεις, γιατί τώρα σου έχει ανατεθεί (φτου κακιά λέξη) η εξουσία.
Το χρέος είναι και αυτό ένα σημαντικό θέμα για το οποίο εκλεγήκατε και διαμορφώσατε μια κυβέρνηση που θα μπορούσε να επιδιώξει και ρήξη, χωρίς κανείς (και κυρίως οι ψηφοφόροι σας) να σας κατηγορεί ότι υποσκάπτετε τη χώρα και τα "συμφέροντα" της. Αργότερα ακούσαμε την παράμετρο ότι πάμε σε ρήξη "εφόσον οποιαδήποτε αιτίαση της "νέας ελληνικής κυβέρνησης με νωπή λαϊκή εντολή", για άλλη, δημοκρατική και κατόπιν συνεννόησης, με άλλες ευρωπαϊκές δημοκρατίες, λύση, προσκρούσει πάνω στον γερμανικό ντετερμινισμό για νεοφιλελεύθερη πολιτική". Μια τέτοια "nein" στάση, ήταν αναμενόμενη από το ενσυνείδητο κομμάτι των ψηφοφόρων σας. Πολύ λαϊκά, κανείς δεν περίμενε ότι τα αφεντικά, θα αδειάζανε τους υπαλλήλους τους, με 30χρονη προϋπηρεσία, εν μια νυκτί, πολύ δε περισσότερο, για τα θέλγητρα και τις αιτιάσεις της μισητής αριστεράς. Επομένως, το επόμενο βήμα δεν θα έπρεπε να ήταν η υπαναχώρηση στις απειλές της δεξιάς, αλλά η πάσα στον λαό και η προετοιμασία για το επόμενο βήμα. Οι πλατείες δεν είναι, ούτε για τα επίπεδα των εικόνων, ενδεικτικές ότι ο λαός συναποφασίζει, αλλά ότι ο λαός αναμένει, όπως κάποτε τον Όθωνα να δώσει Σύνταγμα, έτσι και τώρα, τους νέους εντεταλμένους του, να φέρουν εις πέρας ό,τι τους έχει ανατεθεί (φτου κακιά λέξη). Ακόμα δεν έχει λήξει το μέτωπο. Περιμένουμε την δήλωση υποταγής της "νέας ελληνικής κυβέρνησης με νωπή λαϊκή εντολή", που θα μας βοηθήσει στο να μην εφαρμόσουμε όσα δίχως διαπραγμάτευση υποσχέθηκαν οι προηγούμενοι και πρέπει να αποτελούν κόκκινη γραμμή, στο Eurogroup αύριο και 4μηνη παράταση του Γιάννη, που δεν είναι Γιαννάκης (και άρα είμαστε πιστοί ?!). 4μηνη παράταση που για κάποιους στο Mega, Ant1 κλπ χαιρετίζεται ως θετική εξέλιξη γεγονός που λογικά σημαίνει ότι οι εξελίξεις χαίρουν και της εκτίμησης των (θα έπρεπε να είναι) υπόδικων πρώην κυβερνώντων (κατάλαβες, ή να κάνω και κακά?).
Τέλος τέλος, δεν νομίζω ότι η διαγραφή του χρέους ήταν πραγματικό διακύβευμα για αυτή τη "νέα ελληνική κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή". Ακόμα και οι επιλογές προσώπων, είτε δεικνύουν πραγματικές πολιτικές επιλογές, είτε έγιναν για σχηματισμό εντυπώσεων, έδειξαν στην καλύτερη, ότι επιχειρείται / στοχεύεται μια προσπάθεια αναθεώρησης των δομών και λειτουργιών σε επίπεδο Ε.Ε. (τύπου European Left) και μάλιστα με αστικοδημοκρατικούς όρους και περιορισμούς (δηλαδή η πρωτοπόρα συμβολή της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μπορεί να καταντήσει, αντί του αναμενόμενου από τους υποστηρικτές της, "εμπρός της γης οι κολασμένοι", να είναι και η εξ' αριστερών, κατοχύρωση του αστικού ρεφορμιστικού μύθου Liberté, égalité, fraternité!!!!oh mon dieu). Γεγονός που αργεί τουλάχιστον ένα εξάμηνο προκειμένου να φαίνεται αμυδρά εφικτό. Τί σημαίνει αυτό?
Απλά, το ότι αν ήταν αυτή η στόχευση, το timing προκύρηξης εκλογών ήταν άκαιρο, ακόμη και αν έγινε για να πάρει "θάρρος ο ντουνιάς", δεδομένου του ότι οι όποιοι Ευρωπαίοι ιδεολογικοί σύμμαχοι μας είναι ακόμα αντιπολιτευόμενοι στις δικές τους, δοτές στον "μερκελισμό", κυβερνήσεις και θα θέλαμε τουλάχιστον ένα ακόμη χρόνο αναμονής, χωρίς συγκεκριμένες εγγυήσεις ότι π.χ. οι podemos, μπορούν να συγκροτήσουν αριστερή ισπανική κυβέρνηση νωρίτερα, π.χ. σε 8 μήνες. Και ρε παιδιά για να σοβαρευτούμε τώρα, εδώ δεν μπορέσατε να αναθεωρήσετε το ΚΚΕ, ελπίζετε πως θα ρεφορμίσετε το "perpetual τύπου" κατεστημένο ΕΞΟΥΣΙΑΣ (και όχι παραεξουσίας τύπου Περισσού) του Ευρωπαϊκού χώρου??????? Είναι μάλλον εύκολο, να μην δείχνετε ίδιοι με τους άλλους, με την εικόνα που δείξατε απ' έξω στους....από μέσα (εδώ που τα λέμε έτσι σας αντιμετώπισαν και οι...απ' έξω, προς τιμήν σας). Και μάλιστα, για κάποιους συντηρητικούς ψηφοφόρους, των όποιων οι εντεταλμένοι τους , τους είχανε καφετίσει την μύτη με το χρόνιο κωλομεγλυφάτο της τυφλής υποταγής στον οικονομικό Άξονα, το να προσπαθεί κάποιος να είναι σύμφωνος ο λόγος με την πράξη του (δηλαδή το αυτονόητο, που έχουμε ξαναπεί πως σε αυτή την χώρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλληφθεί, έστω, σαν έννοια) μπορεί να φαίνεται ιδιαίτερα ριζοσπαστικό, εκτός του ότι είναι σίγουρα νέο. Το ζήτημα όμως, είναι να μην αποδειχθείτε ίδιοι μέσα για....τους από μέσα... Η κόκκινη γραμμή πρέπει να είναι η άρση, ή η μη εφαρμογή των προαπαιτούμενων, τουλάχιστον, αν και αυτό μου μοιάζει υπαναχώρηση, δεδομένου ότι το διακύβευμα πρέπει να είναι η αναθεώρηση, έστω, του χρέους και όχι η διαγραφή του.
Και αν τελικά γίνει το ..."κούγκι", φροντίστε να εκπορεύεται από τον λαό και να είναι ποτισμένο με αριστερή διαλεκτική και όχι να μας επιβληθεί σαν ποινή για τις αμαρτίες των άλλων, ή για το γεγονός ότι δεν ήσασταν όσο δεξιοί σας ανέμεναν και ήθελαν. Με λίγα λόγια, δεν θα αποτελεί άλλοθι για κανένα εδώ...μέσα (στη χώρα εννοώ ντε!) ότι το "κούγκι" μας επεβλήθη λόγω αριστεροφροσύνης. Γιατί το ξαναλέω οι Αριστεροί βοούν για διάφορα (όχι δεν μιλώ για τον Π.τ.Δ.) και διψασμένοι ακόμα γι αυτά, με τα οποία γαλουχήθηκαν μικροί, ή γοητεύθηκαν, σε μικρή ηλικία, επιδιώκουν την σύγκρουση με τα συμφέροντα και την καθεστηκυία τάξη προς όφελος του συνόλου, με στόχο την αυτονόμηση ("την απεξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο", που θα έλεγαν και κάποιοι) και την αξιοπρεπή και ισότιμη αναδομητική ανθρωποκεντρική σύνθεση. Άρα οι Αριστεροί, το ξαναλέω δεν το λέμε τυχαία ότι είμαστε πολιτικά πρωτοπόροι (ή μάλλον δεν θα έπρεπε να το λέγαμε, αν δεν ήμασταν), ΘΕΛΟΥΝ να δοκιμαστούν σε τέτοια πεδία γιατί ξέρουν ότι αυτό είναι το κόστος της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σεβασμού στην διαφορετικότητα, ιδανικά που ταιριάζουν πράγματι σε μια ωριμότερη και πάντως αταξική κοινωνία......αυτό είναι το κόστος της προάσπισης των κοινωνικών κεκτημένων και της διεκδίκησης των επόμενων.
Επομένως το να πείσετε τον κεντρώο κωλοτούμπα, επαγγελματία επαίτη και παράσιτο των όποιων ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών της χώρας, αυτόν που την επόμενη φορά δύναται να ψηφίσει Χ.Α. γιατί: α) γουστάρει "Πετρόχειλο & Sex Pistols", β) "δεν έχει άλλη επιλογή - του τέλειωσαν τα φρέσκα", ή γ) θέλει να δει περισσότερες μάπες on Tv για να δικαιώσει ενδόμυχα την ενδοοικογενειακή/εργασιακή/κοινωνική βία που βιώνει/υφίσταται, για την Αριστερή σας ταυτότητα, θα έχει ελάχιστη αξία για τους ανθρώπους που συγκινήθηκαν με την Καισαριανή, που δακρύζουν με Μπέλλου & Μπιθικώτση και επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και πρωτοπόροι της ιστορίας με αιτήματα χρόνια αδικαίωτα, που όμως σήμερα αισθάνονται πως υπάρχει ενδεχόμενο ουσιαστικής και ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤ'ΟΝΟΜΑ, πραγμάτωσης τους.
Και επιτέλους η στροφή στα μέσα της χώρας......
Σίγουρα δεν ανακαλύπτω την Αμερική, όταν λέω ότι το κυριότερο ζητούμενο προκειμένου να σφυρηλατηθεί μια αρραγής σχέση εμπιστοσύνης είναι η συνέπεια και η απαρέγκλιτη συμφωνία λόγων και έργων. Άλλωστε είναι αυτό που πρακτικά αποδεικνύει ότι δεν είμαστε ίδιοι με τους άλλους ε? Προσωπικά, θεωρώ πως η ανταπόκριση στα ιστορικά αιτήματα και διεκδικήσεις της Αριστεράς είναι πιο επιτακτική από το νομοσχέδιο π.χ. παροχής δωρεάν ρεύματος και συγγνώμη κιόλας..δεν θέλω να επαναλάβω την σχεδόν μισάνθρωπη κριτική μου στον κωλοτούμπα κεντρώο ψηφοφόρο, ούτε να συμπεριλάβω σ' αυτούς, το κομμάτι της εργατικής/μισθωτής τάξης που υποφέρει. Σαν Αριστερό δεν με ενδιαφέρει να ικανοποιηθεί πρώτιστα αυτός που γαλουχήθηκε και βολεύεται κρατικοδίαιτα. Με ενδιαφέρει η ιστορική δικαίωση της ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ (link 1, link 2), γιατί παρότι είναι προφανές πως είναι ασύμφορη για εξουσιολάγνους (γι αυτό κανένα κόμμα εξουσίας, ενώ το αξίωνε προεκλογικά δεν το πραγμάτωσε μετεκλογικά, όσο και αν φορούσε αριστερό μανδύα), είναι εντούτοις, πάγιο αίτημα μας και αφού έχουμε, τώρα την δυνατότητα, τώρα ΠΡΕΠΕΙ να το κάνουμε. Για να αποδείξουμε, τουλάχιστον αναμεταξύ μας, πως δεν είμαστε οπορτούνες της ιστορίας ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Με ενδιαφέρει επιτέλους η κατοχύρωση του 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία με πιθανό χρηματοδότη την συρρίκνωση όποιας ενεργής εξοπλιστικής πρωτοβουλίας υπάρχει, ή έχει συμφωνηθεί να υπάρξει...(άσε θα γίνω πολύ γραφικός..). Με ενδιαφέρει η καταδίκη της φασιστικής πρακτικής, με ενδιαφέρει ο αφοπλισμός των σωμάτων ασφαλείας που έρχονται σε επαφή με τους απλούς πολίτες (όχι με το έγκλημα ρε μάγκες εννοείται!!). Βεβαίως και πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, αλλά όχι με όρους διαχείρισης της φτώχειας ή ανάθεσης (φτου κακά) της σωτηρίας του λαού σε οιονδήποτε τεχνοκράτη, ακόμα και αν πρόκειται για κλώνο του Μαρξ. Είπαμε, δώστε την μπάλα στο λαό (σας πρώτα) και μην φοβάστε. Εφόσον υπάρχει σεβασμός στην εθνική κυριαρχία δεν νομίζω να έχετε πρόβλημα να κάνετε πράξη όσα δεν σχετίζονται με παροχολογίες, αλλά με έλεγχο και φορολόγηση του κεφαλαίου διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας και φορολόγησης της, αναδιανομή του πλούτου, κάθετα και προς τα κάτω και ...............ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ (τέρμα στα τηλεπαιχνίδια της λαϊκής βούλησης)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Για να χρησιμοποιήσω κάτι καπιταλιστικό και παγκοσμιοποιημένο, κοινώς γνωστό τοις πάσι: JUST DO IT!!!!!!
Άσε που δεν έχει προφανή δημοσιονομική επιβάρυνση.......
Άσε που δεν έχει προφανή δημοσιονομική επιβάρυνση.......
Και τελειώνοντας, θέλω και πάλι να παραθέσω απόσπασμα από κείμενο του συντρόφου Μ.Β. με τον οποίο συμφωνώ σχεδόν απόλυτα στις καθημερινές τοποθετήσεις του:
"Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διατηρήσει ανέπαφη την αγωνιστική σχέση του με τα κινήματα και μια σχετική αυτονομία από την κυβέρνηση.
Αυτό
σημαίνει στηρίζουμε τα θετικά βήματα και ασκούμε δημόσια και
εποικοδομητική κριτική στις αδυναμίες και τα λάθη και οργανώνουμε το
λαικό κίνημα ώστε να πιέζει και να διεκδικεί ακόμα
περισσότερα...!!!!.
Διαφορετικά, ο
ΣΥΡΙΖΑ , θα καταλήξει να αναπαράγει την υλικότητα των αστικών κομμάτων
και θα εκφυλιστεί σε εκλογικό μηχανισμό και επιχορηγούμενο κρατικό
μόρφωμα. Όπως είναι , δηλαδή , ένα τυπικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα."
Υ.Γ. Να ενημερώσω όποιον ενδιαφέρεται ότι ενδεχόμενη αποτυχία της πολιτικής των συμβιβασμών που δείχνετε να ακολουθείτε (ακόμα και αν είναι στο όνομα της εξοικονόμησης χρόνου για το σχέδιο όπως αναλύθηκε παραπάνω), μπορεί για εσάς να σημαίνει, την συνέχιση της αμοιβής σας, προκειμένου και πάλι, χωρίς κόστος (στην πραγματική οικονομία που είναι και της μοδός), να συνεχίσετε να καταγγέλλετε από άμβωνος, ενώ για εμάς, που θα εξακολουθήσουμε να είμαστε επισφαλώς εργαζόμενοι ή άνεργοι, αποκλεισμένοι από ένα κράτος δικαίου, με αξιοπρεπή και επαρκή, περίθαλψη, ασφάλιση, εκπαίδευση, εργασία για όλους, μπορεί να σημαίνει περαιτέρω διαπόμπευση και περιθωριοποίηση...για να μην ισχυριστώ ξανά, ότι μπορεί αυτός ο Λαός, να μην κρέμασε κανένα Παπανδρέου, κανένα Μητσοτάκη, κανένα Σημίτη και κανένα Καραμανλή και τους έμμισθους, με τα λεφτά μας, κομματικούς στρατούς τους, όμως μπορεί να μην έχει πρόβλημα να το κάνει για τους αριστερούς που στο κάτω κάτω θέλουν "να του φάνε και το λιόφυτο", αν είναι απαραίτητο να βρεθεί αποδιοπομπαίος τράγος, ή .....μια "Ιφιγένεια" για θυσία.
Υ.Γ. 2 Είπα εκπαίδευση, ασφάλιση, εργασία, περίθαλψη για όλους. Για όλους? Μα εννοείται για όλους εκείνους που δεν επιδιώκουν ενεργά τον θάνατο του διπλανού τους προκειμένου να είναι εκείνοι σε καλύτερη μοίρα. Είπαμε δεν είμαστε αδέρφια με τους χίτες, τους ταγματασφαλίτες, τους φασίστες όλων των ιδεολογιών, τους δοσίλογους. Δεν είναι αδερφός ο Γρηγορόπουλος με τον δολοφόνο του και καμία έννοια εθνικής συναίνεσης δεν θα με πείσει για το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου