Τετάρτη 17 Μαΐου 2023

Κάντο όπως ο Almeyda

 


Ώπα Κύρα Σούλα μου! Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε; Και η συγκυρία των ημερών, επιβάλλει στον πολιτικό μου οπορτουνισμό να θυμηθώ και εγώ το ιστορικά αδικαίωτο (πραγματικά λατρεμένη ατάκα) ερώτημα, που σαν κατακλείδα έμπαινε, σε κάθε προσπάθειά μου να μιλήσω με σκληροπυρηνικό κομμουνιστή (του εξωτερικού)…



Πως γίνεται και οι κομμουνισταί, σε τέτοιες, ανάλογες συγκυρίες, να θυμούνται γκλίτσες και τσοπάνους, ιδεολογική καθαρότητα, ή να θυμούνται περισσότερο από άλλους ακόμη και το….Μάτι, ή τους συνταξιούχους, ή πως τέλος, "ήντουνε όλοι ίδιοι".. Υπηρέτες ξένων αφεντάδων και πρωταγωνιστές σε ένα, εκ των προτέρων, στημένο παιχνίδι…

ΟΚ το πιάσαμε. Και οι κομμουνισταί τί κάνουν σε αυτό το στημένο παιχνίδι;;;

Πέραν της κρατικοδίαιτης συντήρησης του 5% που παραδοσιακά διατηρούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ή πέραν της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του Κόμματος (το μόνο είναι η αλήθεια με αυτά τα ποσοστά σε όλη την Ευρώπη) και άρα και της σχετικής, αστικής νομιμοποίησης των εκπροσώπων και πιστών του, κάθως και των πρακτικών τους (συνδικαλιστική δράση, οργάνωση σε σωματεία και φορείς διεκδίκησης εργατικών δικαιωμάτων), απέναντι σε ένα εκδικητικό και καταδιωκτικό, είναι η αλήθεια, σύστημα• πόσο μάλλον, την στιγμή που απέναντί του, συναντά όσους διεκδικούν ξένα λιόφυτα.. Και ξέρουμε για τους αστούς τί μπορεί να σημαίνει να τους πάρουν τα λιόφυτα. Πρέπει να είναι, ακόμη χειρότερο από το να ψοφήσει απλά η κατσίκα του γείτονα• ή όλες οι κατσίκες, όλων των γειτόνων for that matter.

Δεδομένα που αναγνωρίζω πως έχουν μια κάποια βαρύτητα. Ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε το προ εξηκονταετίας ελληνικό παρελθόν, που ανέδειξε μειοψηφικούς νικητές της ιστορίας μεν, κατόπιν της προδοτικής στάσης κάποιων άλλων δε, που ηγούνταν, όπως και να το δούμε, της μεγάλης και ένοπλης να θυμήσω τότε, Λαϊκής πλειοψηφίας…


Άρα και έχουν απελευθερώσει την Ελλάδα και κατείχαν την γνήσια λαϊκή εξουσία…. Την κατείχαν μόνο για να την παραδώσουν στον ξένο παράγοντα, όταν τους ζητήθηκε, απλά γιατί ο Σήφης πόνταρε στην απροθυμία των Αμερικάνων να εμπλακούν σε ενδεχόμενο ταξικό αγώνα στον ελλαδικό χώρο, που πιθανότατα να αναδείκνυαν κάποιοι απείθαρχοι / άτακτοι, που δεν θα συμμορφώνονταν προς τας κομματικές ωστόσο (και άρα αστικοδημοκρατικές;) υποδείξεις… Και έχασε, εις βάρος μας, ή εις βάρος όσων πίστεψαν στο όνειρο.

Με όλο το σεβασμό εις τους κομμουνιστάς για τα περί μη κυβέρνησης και για τα περι ιδεολογικής καθαρότητας.. Να μην θυμηθούμε το 1989, το οποίο χρεώνονται στην ιστορική μνήμη των κομμουνιστών, ο ανοϊκός Φλωράκης και το ΚΚΕ εσωτερικού (νυν ΣΡΖ).


Και επειδή, εν τέλει προσφάτως είδα και ντιμπέη και την αφίσα που κοσμεί το σημερινό εξώφυλλο (αποτελεί παράφραση ενός εσχάτως γαύρικου / no political μότο, μα στην πράξη, άλλων ο τρόπος ζωής), θυμήθηκα και πάλι συγκυριακά, την δικέφαλη καψούρα, που βρίσκεται στο τέλος μιας υπέροχης σεζόν και ένα παιχνίδι πριν, την δυνητική επανάληψη ενός γεγονότος, που όμως ήμουν 4 χρονών όταν συνέβη για τελευταία φορά…

Και επειδή το σπίτι του λαού και η Φιλαδέλφεια συνορεύουν• και επειδή πάντα στο μυαλό μου είχα τους Αεκτζήδες πιο κοντά στην λαϊκή πρωτοπορία, παρά στη λαϊκή δεξιά, χωρίς άλλη, πιο συνετή και συνεπή σκέψη, αναλογίστηκα, αυτό που πάντοτε ολοκλήρωνε τις συζητήσεις, με κολλημένους σταλινικούς (καίτοι φίλοι, ή γνωστοί), με συγκυριακά κιτρινόμαυρη, εσάνς τούτη τη φορά.

Γιατί δεν παίρνετε το πρωτάθλημα; Γιατί δεν μοχθείτε γιαυτό;

Πάρτε σαν δεδομένο ότι, ως ΑΕΚ πάντα υπήρξαμε τρίτοι, αν και ξένοι, αν και δεν μας θέλησαν ποτέ, ούτε οι Έλληνες εργάτες, ούτε περισσότερο οι αστοί. Κι όμως, εμείς τους μπαστακωθήκαμε τρίτοι και σε πείσμα τους, αναδεικνύαμε αυτό ακριβώς• ότι η ομάδα που πάντα παίζει, χωρίς εκ των προτέρων να αποκλείει αποτελέσματα, όταν δεν την βολεύουν, αν και παίζει κόντρα στο σύστημα, χωρίς απόλυτα να της ανήκει το παιχνίδι αυτό το στημένο, καταφέρνει και διαχρονικά πρωταγωνιστεί (γράφοντας ακόμη και θλιβερή ιστορία), δεν υπάρχει σαν αναγκαίο κακό, ούτε ως κομπάρσος• σαν μια προσφυγική ομάδα, προθάλαμος για τους «μεγάλους του Ελληνικού ποδοσφαίρου»• και όχι σαν μια ΙΔΕΑ.


Πως αν πιστέψεις πολύ και προσπαθήσεις γι’ αυτό, θα ωριμάσουν οι συνθήκες και θα κερδίσεις ό,τι δύνασαι, ή ό,τι σου πετάνε οι «μεγάλοι» για παρηγοριά (αυτό είναι θέμα αντίληψης), χωρίς να είσαι το ίδιο κυνικός στο φασισμό της πλειοψηφίας και παίζοντας στα ίσα, μόνος σου και όλοι τους.. Και αν στο τέλος εμφανίζονται «οι οχτροί», πάλι έτοιμοι να πάρουν τα εύσημα, ή να αμβλύνουν τις εντυπώσεις της ήττας τους, απαξιώνοντας το μέγεθος της επιτυχίας σου, ή, κατά το δοκούν, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, εξισώνοντας σε με τον «μεγάλο», απλά για να νιώσουν κι εκείνοι λίγο ΑΕΚ, πάλι πειθόμαστε για τους λόγους που αγαπάμε την διαφορετικότητα της αντιφασιστικής προσφυγιάς και χαιρόμαστε με τις επιτυχίες της• γιατί συνήθως εκείνες έρχονται, στο ίδιο στημένο, από άλλους παιχνιδάκι και πάντα, κατόπιν ειλικρινούς και μάξιμουμ προσπάθειας, σε κόντρα εκείνων, που παραδοσιακά το στήνουν. Κάτι σαν τους φίλους σταλινικούς, ασούμε• χωρίς όμως εκείνοι να γεύονται την χαρά της νίκης, ελέω άγουρων συνθηκών και γενικότερης απροθυμίας να παιχθεί το παιχνίδι….

«Και να κερδίσω τί;» λέει ο συμπαθής κομμουνιστής. Την αστικοδημοκρατία, την εις έτι πουλημένη στους υπερεθνικούς τραπεζίτες; στους στρατοκυβερνήτες με την διαχρονική (από τότε που παραδόθηκε από το ΚΚΕ) βαλκανική επιρροή; Εμ, αυτό είναι το παιχνίδι σύντροφοι• Ζητήστε και θα λάβετε και μη φοβάστε την εκδούλευση. Αν έχετε λαϊκή εντολή αυτή φαντάζομαι δεν θα πέσει την επομένη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Και όταν το σύστημα θα επαναστατήσει με μια χούντα π.χ., να φανταστώ πάλι θα έχετε ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μαζί σας… Και ό,τι έρθει τότε, με αυτούς τους όρους, είναι προτιμότερο από το ανέξοδο τίποτα της καθαρότητας που επαίρεστε, όπως ακριβώς κάνουν και άλλοι υπέρμαχοι της καθαριότητας (του αίματος, της καταγωγής κλπ), αν θα θέλαμε να μιλήσουμε πέρι "όλοι ίδιοι είναι"... Γιατί όχι δεν είναι.. ακόμη και αν έτσι κινδυνεύουν εντός καπιταλιστικών πλαισίων να καταλήξουν.. Οι ήρωες άλλωστε, ή πεθαίνουν σαν ήρωες, ή καταλήγουν σαν τους εχθρούς που πολεμάνε..

Γι’ αυτό και λέμε, «Κουτσούμπα κάντο όπως ο Almeyda!!».. Καλό ρόστερ έχεις, βασίζεσαι σε άχαστο, φτασμένο κοινωνιολόγο του 18ου αιώνα για την πολιτική εκτίμηση και τον υλισμό καθεαυτό (διαλεκτικά πάντοτε), με καλό, για τα εργατικά συμφέροντα, σύστημα παίζεις, τί σου λείπει;;;;;

Γι’ αυτό και στο επόμενο ντιμπέη σε περιμένω να ζητήσεις την μπάλα, να κάνεις παιχνίδι ολοκληρωτικό, με ένταση, γρήγορα τρεξίματα, άμεσες ανακτήσεις μπάλας και πολλές τελικές στην εστία εκείνων που μας πίνουν το αίμα από συστάσεως κράτους…Ζήτα την εξουσία και όχι απλά το 5%. Και μπορεί να στη δώσουμε. Έχουμε καλά άκρα και είμαστε δυνατοί στον άξονα. Το ξέρεις καλά πως αντέχουμε στο σκληρό παιχνίδι του αντιπάλου και είμαστε, σαν θελησουμε, σκυλιά στην άμυνα και βιρτουόζοι στην επίθεση.. Μην βολεύεσαι και συ στο αφήγημα του εκάστοτε δίπολου, πως τέτοιοι είμαστε• ένας πουλημένος λαός που "μαζι τα φάγαμε". Μην αρκείσαι στο να είσαι ένας ακόμη εξωφυλαρούχας, κοιμήσης προπονητής. Τόλμα!! 

Διαφορετικά, παίζεις το παιχνίδι όσων σε θέλουν εκεί για να εξυπηρετείς σκοπιμότητες να είσαι ο Πανιώνιος του κοινοβουλίου, ενώ μπορείς να είσαι η ΑΕΚ….

ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Ο ALMEYDA



Related Posts



Και μην ξεχνάτε όλα τα παραληρήματα του Kokdi ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: