Ολοκληρώνουμε σήμερα το μίνι –
αφιέρωμα στον τιτανοτεράστιο Γιώργο Κωνσταντίνου, με μια σειρά
στην οποία μετατρέπεται ξανά σε one
man army και επιτέλους βάζει εαυτόν σε πρωταγωνιστικό
ρόλο, οικειοποιούμενος αυτό που ξέρει να κάνει (όπως αποδείχθηκε) καλύτερα… κ
όχι, όχι δεν εννοούμε να υποδύεται τον φωνακλά σύζυγο – δυνάστη… αυτή ήταν μια
πλευρά του επίκτητη, δημιουργημένη από το αξεπέραστο ηθογραφικό έπος του ακόμη
μεγαλύτερου Γεώργιου Τζαβέλλα. Το φόρτε του έλληνα κωμικού
είναι η ανακάλυψη και εμβάθυνση πάνω στον άνθρωπο – προφιτερόλ, τον άνθρωπο – τίποτα δηλαδή, που
επαίρεται περιστασιακά μόνο και μόνο για να διαπιστώσει πως οι όποιοι έπαινοι
πάνε στον πισινό του, πολύ απλά γιατί κανείς δεν ασχολείται μαζί του, τον άνθρωπο
που ενσαρκώνει το μικροαστικό τίποτα και το έχει κάνει πάντοτε δημιουργώντας
συμπάθεια στον χαρακτήρα, δίνοντας μεγαλύτερη ενάργεια απ’ αυτή που αποδίδουν
σε τέτοιους ρόλους άλλες μεγάλες κωμικές περσόνες, όπως ο Μουστάκας (Το ψώνιο).
Στην σειρά που θα
παρακολουθήσετε, εκτός από την φρεσκάδα της Τζοβάννας που επανέρχεται (πρώτη εμφάνιση στο 3 & ο κούκος), θα δούμε
τον αγώνα ενός Mr. Bean της εποχής του, να
ταιριάξει με τον κόσμο γύρω του. Η ολική μεταμόρφωση που εγγυώνται
σεναριογράφοι που αγαπούν πολύ τους ρόλους που δημιουργούν, είναι το
επιστέγασμα μιας πορείας γεμάτη γκάφες και αστεία ευτράπελα, μια πορεία όμως που
την δικαιολογεί ο έρωτας. Αρκετά ασυνήθιστο για Κωνσταντίνου, μια που το
ελληνικό κοινό τον είχε συνηθίσει σαν τον παντρεμένο φωνακλά δυνάστη (στην τηλεόραση
είναι ενδεικτικό ότι δεν είχε παίξει ποτέ τον μαγκούφη- εργένη), έμελλε όμως να
τον στιγματίσει για καιρό μια που δεν ξανάπαιξε τον παντρεμένο ξανά ποτέ σε
σειρά.. το μόνο παράδοξο σε αυτή την σειρά είναι ότι δεν μπόρεσε να δώσει στην
Κώνστα το κωμικό εκείνο στοιχείο που θα έδινε η Αφρούλα επί παραδείγματι. Λίγα χρόνια
αργότερα, η ίδια ηθοποιός, θα ξετύλιγε αυτό το κωμικό κουβάρι, ανερυθρίαστα σε
2 διαφορετικές μεταξύ τους σειρές, που όμως βαστούσαν, για εκείνη ειδικά, τον
ίδιο ρόλο….
Πρισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
Κ επειδή και σήμερα έχει extra-δάκι, απορώ πως μέχρι σήμερα λησμόνησα έναν
ρόλο προπομπό του Ντινού Φόλα, «που έχει το βλέμμα του θολό πω – πω – πώ, πω –
πω – πώ!!»….απορώ (Press
HERE) Για να μην είμαστε και πλεονέκτες μπορώ να πω οτι μεταξύ της παραπάνω ταινίας και του υπερ-συντηρητικού (αν και φαίνεται εξαρχής προκλητικό) Δολλαρίου προτιμώ την πρώτη... όμως επειδή έχουμε αφιέρωμα και κάποια πράγματα σε αυτή την ζωή έρχονται αβίαστα, πατήστε & ΕΔΩ, ή αν είστε φαν του πρώιμου Κλύνν πατήστε ΕΔΩ (μια αποτυχημένη ηθογραφία τύπου Η Δε γυνή)...Έτσι για να μην λέτε δηλαδή....
thanx to dimel1981 for compiling
Λαλήσαμε!! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου