Retro Database: Μη Μου Γυρνάς Την Πλάτη

Μια που κάνουμε αναφορές (π.χ. με το χθεσινό post για τα μιούζικαλ) και βρισκόμαστε σε κομμάτι ρετρό αναφορών, ας κάνουμε μια αναφορά στον καλύτερο έλληνα κωμικό, τελευταίας κοπής, υποτιμημένο σε σχέση με διάττοντες και σε σχέση με την ποικιλία που προσέφερε στην παραγωγή κινηματογραφικών έργων, εκτός της αναμφίβολης υποκριτικής ικανότητας και καλογραμμένα σενάρια για ταινίες, θεατρικά και σειρές αλλά και σκηνοθεσία (διεκπεραιωτικά μεν με ελάχιστα λάθη δε).

Έχει παίξει στην 2η καλύτερηελληνική ταινία όλων των εποχών (Η δε γυνή…), έχει γράψει άπειρα αυθεντικά θεατρικά έργα, σε ένα από τα οποία και ενώ ήμουν 11 ετών, κατουρήθηκα πάνω μου από τα γέλια (πολίτης Γ’ Κατηγορίας, στο θέατρο) και αρκετές επιτυχίες στην τηλεόραση (και στα Δημόσια και στα ιδιωτικά κανάλια) σκηνοθετώντας και παίζοντας σε αυτά. Σε όλες του τις προσπάθειες τόνιζε απλόχερα, ανεπιτήδευτα και δίχως, φαίνεται, πολλή προσπάθεια, τον μικροαστό που καταπιέζεται από τους οπορτούνες διπλανούς του και τους δοσίλογους εκπρόσωπους του πάντοτε εχθρικού και κοτζαμπάσικου κράτους. Αστείος ως εραστής, ακόμη πιο αστείος σαν φτωχός και μόνος γκαου μπιου, ακόμη και τον νεόπλουτο κακομοίρη – αποτυχημένο οικογενειάρχη έπαιξε, πάντοτε πλαισιώνοντας τους κεντρικούς του χαρακτήρες με εξαιρετικούς και ακόμη αστειότερους περιφερειακούς ήρωες, που σαν αυτόν στο «Χτυποκάρδια στο Θρανίο», του 1963, που δεν μπορούσε από την λαχτάρα να παραγγείλει ένα προφιτερόλ, συχνά ξεπερνούσαν σε κωμικότητα την ίδια την πλοκή και τους ήρωες της (χαρακτηριστικότεροι όλων οι Μ. Λεζές και Ανθή Γούναρη/Αφρούλα) και ιδού:

Το αφιέρωμα λοιπόν στον Γιώργο Κωνσταντίνου ξεκινά με το μικροαστικό Μη μου γυρνάς την Πλάτη, μια διαφορετική, απο τον Δαλιανίδη, προσέγγιση, στα βιώματα ενός προβληματικού ζεύγους, που όπως η συντήρηση επιτάσσει, δεν επιλέγει την λύση, αλλά την επανένωση, στο όνομα του έρωτα που τους έφερε μαζί… πιο πεζά και όπως αναφέρεται και στο retrodb:

«Ο 1ος κύκλος αναφέρεται στα προβλήματα του ζευγαριού και ειδικά στην κρίση ηλικίας του 50άρη Χαράλαμπου Μαυρολέων (Γιώργος Κωνσταντίνου). Ο 1ος κύκλος ολοκληρώνεται με την επιστροφή του Χαράλαμπου στην οικογενειακή εστία (από το γραφείο του δικηγόρου που είχαν πάει για το διαζύγιο), με τελευταία σκηνή τη συμφιλίωση στο κρεβάτι όπου η Μάρω (Μίρκα Παπακωνσταντίνου) πάει να του γυρίσει την πλάτη γιατί έτσι είχαν μάθει να κοιμούνται πια (εξ ου κι ο τίτλος) κι ο Κωνσταντίνου σκέφτεται "α όχι, πάνε αυτά", την αγκαλιάζει και τη στρέφει προς το μέρος του.

Στον 2ο κύκλο ξεκινάει μια άλλη κεντρική ιστορία. Είναι Χριστούγεννα κι επιστρέφουν τα παιδιά τους (από τους προηγούμενους γάμους τους) για τις γιορτές. Η νέα ιστορία έχει να κάνει με το δεσμό-γάμο των παιδιών και με το πώς το αντιμετωπίζουν και οι τέσσερις αυτό το θέμα.» 

 
ΛΙΝΚ

Δεν Πειράζει....γύρνα μου τη....