Αρχικά, πρόκειται για μια σπονδυλωτή progressive ταινία - αναφορά στο ελληνικό γίγνεσθαι της μετάβασης από τον χουντικό γύψο στη σοσιαλδημοκρατική λαίλαπα, με ολίγη απο κραταιά Δεξιά κ στη μέση νομιμοποιημένο και ηθελημένα ημιμαθές ΚΚΕ..Γεμάτο σινεφιλικές αναφορές
(δες "νυκτοκάματο του τρόμου"), αλλά και τηλεοπτικές αναφορές στην πρωτοπόρα δημόσια ελληνική τηλεόραση, (που 20 χρόνια μετά συγκαταλέγονταν στα κορυφαία ελεύθερα δημόσια δίκτυα στη Ευρώπη μέχρι το μάυρο του ανεκδιήγητου Κεδίκογλου), που γαλούχησε γενιές και γενιές.... (χου-χου). τί να πει κανέις για την αστυνομία, για τον Άλκη Στέα, τα τάγματα ασφαλείας? τί να πει κανείς για την απόλυτη αποδόμηση ενός γνωστού λογοτεχνικού ήρωα της ελληνικής νουάρ λογοτεχνίας και την επαναδόμηση του στα πλαίσια ενός Επιθεωρητή Κλουζώ, ή μιας κωμικής μεγαλοφυίας που ακούει στο όνομα Peter Sellers (@shot in the dark, μόνο που χρειάζεται και τον Ντρέυφους ο ξένος για να τους φάει, όχι σαν το δικό μας)...Προκαλώ τους θεατές να παίξουν το παιχνίδι με τις σημειώσεις του μπέκα (τούβλο, διακόπτης, ραγού, αλτάνες) Ο πρώτος που θα πιάσει την σειρά του "τσίου" του, κερδίζει μπανάνα!! Τί να πει κανείς για το κομμάτι Ταινίαι Τέχνης, μια αναφορά στον λαικό θεατή που θέλοντας να το παίξει σινεφιλ υποστηρίζει αερόλογες μπαρούφες στηριγμένες πάνω στις κομματικές επιταγές του Κέντρου Κινηματογράφου, μια αναφορά δηλαδή στο αργό και ακτάληπτο πολλές φορές μα πάντα καλλιτεχνικό σινεμά του Αγγελόπουλου, αλλά και στην "ευγενή" / φραγκάτη διανόηση της Αριστεράς, που θίγεται απο την πείνα των λαών, όμως η ίδια τρώει τον άμπακα, ρίχνοντας κροκοδείλια δάκρυα.... ά ρε Αρτεμάρα, εγώ που τα σακουλεύομαι τα υψηλά νοήματα, μαζί σου είμαι.....Απλά η καλύτερη ταινία που γύρισε ποτέ ο σκηνοθέτης του Γκρέκο.....Αναφορικά με το 3ο κομμάτι θα μπορούσε να αποτελεί μια καλλιτεχνική αφηγηση της ελληνικής κοινωνικής συγκρότησης και ταξικής διαστρωμάτωσης μέχρι το 1981, που θα μπορούσαμε να αφήσουμε σε μια χρονοκάψουλα για να την ανακαλύψουν οι Έλληνες του 3000 μ.Χ. και να έχουν μια σαφέστατη εικόνα για το πόσο εύκολα ο ελληνικός λαός άγεται και φέρεται κ υπηρετεί έννοιες και συμφέροντα που δεν καταλαβαίνει και βέβαια δεν του ανήκουν ούτε ταξικά, ούτε στο επίπεδο ακόμα της αντίληψης του.....Τί να πεις, για τον JR που χορεύει όλος μαγκιά το εξαιρετικά αντρικό Rasputin για να διαγράψει μονοκοντυλιά την ελληνική παράδοση με ένα χιλιάρικο σε ένα μηχάνημα, πιστοποιώντας με μια τουλάχιστον αφελή κίνηση την ανεγκέφαλη υποδούλωση του ελληνικού φολκλορ στην δυτική υποκουλτούρα. τί να πει κανείς για το επικό παιχνίδι ποδοσφαίρου στο ναό της Ν. Φιλαδέλφειας, αγώνας που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το φιλοσοφικό αγώνα των Μοντυ Παιθον μεταξύ Ελληνικής & Γερμανικής Διανόησης....ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ!!!! |
| "Α, ρε Διονύσ Super - γομάρ" |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου