Kokdi Mpath's Blog This!: Ό,τι Μπουζούκι...Χαίρομαι Vol.4

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Ό,τι Μπουζούκι...Χαίρομαι Vol.4

Ολοκληρώνοντας σήμερα την αναφορά μας στους Fantastic 4 του ελληνικού μπουζουκιού (και αν δεν σας αρέσει αυτή η προσέγγιση, ακολυθήστε μια άλλη, των Superebets ΕΔΩ), θα αναφερθούμε στον ακρογωνιαίο λίθο.

X ή Mr. Fantastic

Σαν Mr Fantastic ο Χιώτης με την ασύλληπτη δεξιοτεχνία του στο fusion, σαν Invisible Man (η ΤσιτσανΜαν of the intoxicating haze of the orient...) ο Τσιτσάνης, γιατί εν τέλει η μάζα υποκλίθηκε στην χάρη του. Και αν στον τρίτο hero ήταν η δυνατότητα του να συνυπάρχει με ντίβες και εν τούτοις να διαθέτει την μεγαλύτερη μεταπολεμικά δισκογραφία, όντας ένας από τους survivors μέσα από την φλόγα, που πρέπει να είναι ο human torch,

Human Torch ή PJ

εδώ μιλάμε για τον ορισμό του the thing… Πέτρα ακρογωνιαία, μονολιθική και ως τέτοια, αξεπέραστη, ως και τα σήμερα, εγκαινιάζοντας και ταυτόχρονα κατοχυρώνοντας το δωρικό στυλ αυτού που ονοματίζεται ως αυθεντικό ρεμπέτικο. Το τρίχορδο στα χέρια ενός ακόμη μη πρόσφυγα, μα περιθωριακό ως Καθολικό στον Πειραιά, πένητα, κατοχυρώθηκε σαν φλάμπουρο των «αυθεντικών» ως και τα σήμερα. Εκείνος ο μη πρόσφυγας, μα φτωχός πλην τίμιος βασιλόφρων, κορυφαίο παράδειγμα λαμπρού τέκνου της γνήσιας λαϊκής δεξιάς έτυχε (?) να διαθέτει κοινή αποδοχή, απ’ όλα τα πολιτικά στρατόπεδα, ακριβώς λόγω της αμεσότατης και αυθεντικοφανούς ρεμπέτικης μουσικής που συνέγραψε και εν συνεχεία διέδωσε στο Πανελλήνιο….

Περισσότερα από τους ειδικούς:

«Η ενεργητική του ενασχόληση με τη μουσική άρχισε λίγο πριν πάει στρατιώτης το 1924-25, όταν άκουσε κατά τύχη ένα φίλο του πατέρα του, το Νίκο τον Αϊβαλιώτη να παίζει μπουζούκι. Μέσα σε έξι μήνες έμαθε το όργανο μόνος του, με μόνη καθοδήγηση τα ακούσματα από παλαιούς μπουζουκοπαίχτες που συναντούσε στους τεκέδες της εποχής. Παρ’ότι χειριζόταν πολύ καλά το όργανο, δεν έπαιζε επί πληρωμή, παρά μόνο με φίλους σε τεκέδες, μέχρι το 1934, οπότε λόγω οικονομικών αναγκών και μετά από παρότρυνση του βιολιτζή Βραχάμ συμμετείχε σε ορχήστρα επί πληρωμή. Λίγο καιρό αργότερα, το καλοκαίρι του 1934 συστήνει την πρώτη λαϊκή ορχήστρα, στη μάντρα του Σαραντόπουλου στην Ανάσταση Πειραιώς, την περίφημη «Τετράδα του Πειραιώς», αποτελούμενη από τον ίδιο και τους Γιώργο Μπάτη, Στράτο Παγιουμτζή, Ανέστη Δελιά. Ο Μάρκος Βαμβακάρης άρχισε να γράφει δικά του τραγούδια από το 1928-29, αλλά η καριέρα του στη δισκογραφία ξεκινά το δεύτερο εξάμηνο του 1932 στη νεόδμητη τότε Ελληνική Columbia όπου ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι το «Εφουμάραμ’ένα βράδυ» και το οργανικό «Σερφ ταξίμι» στην άλλη πλευρά του δίσκου. Ακολούθησε μια λαμπρή και πολύ παραγωγική καριέρα, τόσο στις δισκογραφικές εταιρείες όσο και στα νυχτερινά κέντρα, η οποία δε σταμάτησε ούτε την περίοδο της κατοχής. Παρ’όλ’αυτά, το 1950 ο Μάρκος Βαμβακάρης αρρωσταίνει από αρθρίτιδα, πράγμα που οδηγεί στην πλήρη καλλιτεχνική του απομόνωση.

Purple Haze Of The Orient, ή Ελ Τσιτσάνο

Ζει στην ανέχεια, κυρίως με περιοδείες στην επαρχία και σε πανηγύρια μέχρι το 1959 οπότε και τον καλεί ο Βασίλης Τσιτσάνης, ως νέος καλλιτεχνικός διευθυντής της Columbia, για να ηχογραφήσει νέα και παλιά τραγούδια του με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Στο σημείο αυτό αρχίζει η δεύτερη καριέρα του συνθέτη, ο οποίος είχε την τύχη να δει το έργο του αναγνωρισμένο. Πέθανε στο σπίτι του στην Κοκκινιά στις 8 Φεβρουαρίου του 1972.

Στους δίσκους, ο Μάρκος Βαμβακάρης συνήθως έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε ο ίδιος

Τα ηχογραφημένα τραγούδια του Βαμβακάρη υπερβαίνουν τα 200.

Super Μαρκοs ή The Green Thing

Η πλειοψηφία από αυτά ηχογραφήθηκε σε δίσκους 78 στροφών μεταξύ των ετών 1933 και 1956. Από το 1932 μέχρι το 1960 ηχογράφησε 149 τραγούδια δικής του σύνθεσης και 220 ως ερμηνευτής (131 δικά του και 89 άλλων δημιουργών) μεταξύ των οποίων συνθέσεις του Σπύρου Περιστέρη (30 τραγούδια), του Βασίλη Τσιτσάνη (24 τραγούδια), του Απόστολου Χατζηχρήστου (7 τραγούδια) και άλλων. Για να αποφύγει την περίπτωση κατάσχεσης των πνευματικών του δικαιωμάτων λόγω της δικαστικής αντιπαράθεσης με την πρώτη του σύζυγο, χρησιμοποίησε ως ψευδώνυμο το όνομα του παππού του (Ρόκος), ενώ αρκετά τραγούδια του έχουν κατοχυρωθεί στο όνομα φίλων του όπως του Γ. Φωτίδα, της Αθ. Παγκαλάκη (ή Φωτίδα), του Μ. Μάτσα και άλλων.

Περισσότερα ΕΔΩ