Ή πως η γενιά της σφαλιάρας και
των καρπαζοεισπρακτόρων μετατράπηκε, στην εξέλιξη του χρόνου, σε γερασμένα μέλη
της γενιάς του ΟΧΙ κυρά Σούλα μου… θα μπορούσε να είναι ένα κομμάτι βιωματικής
κολλημάρας, μα η επικαιρότητα με αναγκάζει στα τελειώματα να αναφερθώ κ εκεί…
αμάν πια ούτε μια ημέρα να πανηγυρίσουμε δεν μας αφήνουνε!!
Πριν ξεκινήσω να υπενθυμίσω τις υπερήφανες
κοινωνικές ομάδες και φορείς που σύσσωμα ψηφίζουν ΝΑΙ, α) να σημειώσω ότι δίχως
την τρομολαγνεία των Media, θα
είχαμε ποσοστά χουντικής νοθείας και β) να απαιτήσω, με την μικρή μου δύναμη, μπουγιουρντί
του ΣΔΟΕ σε Mega, Ant1, Star, Skai να πληρωθούν εντός 7
ημερών τα χρέη στο Δημόσιο αλλιώς μαύρο… και υπόσχομαι να οργανώσω επιτροπή
αλληλεγγύης στους εργαζόμενους των καναλιών αυτών, που θα επιζητά από τους ιδιοκτήτες,
άμεση αποπληρωμή των χρεών τους, προκειμένου να ανοίξουν και πάλι τα κανάλια τους
και να προσλάβουν και πάλι το «αντικειμενικό» δημοσιογραφικό δυναμικό τους (δεν
ισχύει για το τεχνικό προσωπικό)….
 |
| the original καρπαζοεισπράκτορας |
Αρχίζοντας, θα αναφερθώ προσωπικά
και θα υποθέσω ότι σαν και εμένα υπήρξαν πολλοί που στην δεκαετία του 90 που,
είτε επειδή είχαν την τύχη να διαβάσουν περισσότερα, είτε επειδή ευτύχησαν να
ανήκουν σε μια ψαγμένη κοινότητα, είτε επειδή είχαν οξυμένες ανησυχίες, ή υπέρ-κριτική
σκέψη αμφισβήτησης, ή απλά επεδίωκαν να αντιδράσουν σε ένα συντηρητικό
περιβάλλον, αντιμετώπιζαν το εκλογικό δίλημμα μεταξύ του τίποτα και της ανυπαρξίας,
με αριστερή συλλογιστική. Και όμως, ήταν σαν φωνή βοώντος εν τη ερήμω, να
προσπαθείς να πείσεις συνομηλίκους σου στην αναγκαιότητα ψήφου αφενός και
αφετέρου, στην τακτική που θα πρέπει να υποκρύπτει η ψήφος αυτή, δεδομένου ότι μιλάμε
για ΤΗΝ εποχή του: «έλα μωρέ όλοι ίδιοι είναι!». Και μάλλιαζε η γλώσσα μας, να
κάνουμε λόγο για την πολυδιάσπαση της κυβερνητικής συνοχής και της ψήφου σε
επίπεδα που να μην εξασφαλίζει στο πολιτικό κατεστημένο ασυλία και ανεμπόδιστη
πολιτική πρακτική. Με λίγα λόγια διατρανώναμε την κατάρρευση των αυτοδύναμων
κυβερνήσεων, προκειμένου να επιτυγχάνεται μεγαλύτερος κοινωνικός έλεγχος από δυνάμεις
αριστερόστροφες βεβαίως – βεβαίως, σε μια εποχή όμως, που κανένα μόρφωμα δεν
κάλυπτε τις προδιαγραφές που περιγράφονταν στις ονειρώξεις μας.
Όλοι ξέρουμε πότε τελικά
επετεύχθη αυτό και ποιους σκοπούς εξυπηρετούσε συνιστώντας μια διαρκή
υπενθύμιση – σφαλιάρα της αποτυχίας μας να… «περάσουμε στον κόσμο», αυτά που
υιοθετούσε η αριστερή μας σκέψη (κοινώς τόσο μας έκοβε) στον συνομήλικο μας έστω,
που παραδομένος στις νουθεσίες του Κωστόπουλου και του glamorous και
εγχώριου star
system, ανυπερθέτως αντέτεινε
στην δημοκρατία και τις διαδικασίες της, βουτιές στην παραλία τάβλι και
διακοποδάνεια…
Σφαλιάρα, η είσοδος μας στην
αγορά εργασίας… με καταρρέον καθεστώς ασφαλιστικής και κοινωνικής ασφάλισης, με
χρεωκοπημένα ταμεία και διαρκείς μεταρρυθμίσεις / αποδομήσεις του εργασιακού. Όταν
μπήκα στη Σχολή, η απορρόφηση στο κράτος πρόνοιας ήταν περίπου στο 50%, ενώ στο
2ο έτος είχε πέσει στο 10% και βλέπουμε με το κράτος πρόνοιας υπό
κατάρρευση και έρμαιο, από τότε των ευρωπαϊκών πιλοτικών προγραμμάτων
(υπενθυμίζω ότι μέχρι το νομοσχέδιο της Πρώτης Φοράς Αριστερά, περί
ανθρωπιστικής κρίσης, η τελευταία προνοιακή κρατική πρωτοβουλία ήταν το
διαβόητο «Βοήθεια Στο Σπίτι»). Στο τέλος των σπουδών μου οι συλλογικές
συμβάσεις για τον ιδιωτικό τομέα, αφού στο Δημόσιο (το οποίο ήταν, έως τότε, ο
αποκλειστικός εργοδότης υπηρεσιών πρόνοιας) δεν γίνονταν πια προσλήψεις, παρά
τα οργανικά κενά σε οργανισμούς και Μονάδες, προέβλεπαν πρώτο μισθό χαμηλότερο
και από αυτόν της υποχρεωτικής εκπαίδευσης υπηρεσιών καθαριότητας (που
υπενθυμίζω τότε έπαιρνε και επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών)!!
Σφαλιάρα και τα κοινωνικά και
εργασιακά κεκτημένα, σφαλιάρα και οι έξεις και οι αγκυλώσεις του κατεστημένου περί
τρόπου συμπεριφοράς… όταν ήμασταν νέοι και τολμάγαμε να επιδείξουμε αυθάδεια σε
μεγαλύτερους μας, αντιμετωπίζαμε ένα πυρ ομαδόν απ’ όλες τις «κοινωνικές ομάδες»
που τύχαιναν να παρίστανται κατά την επίδειξη της αυθάδειας μας αυτής. Από το «τράβηγμα
του αυτιού» στο υποτιμητικό βλέμμα και την απόρριψη ηθικά και πρακτικά, περάσαμε
στην a priori αυθάδεια της διαφορετικότητας
ασχέτως ηλικίας. Μια ζωή σφαλιάρες…
Είναι σαν αυτό που σου λέγανε ότι
«θα μεγαλώσεις θα κάνεις παιδιά και θα καταλάβεις», μόνο και μόνο για να
καταλάβεις, όταν έχεις παιδιά, ότι χρειάζεται τελικά….. να γίνεις παππούς για
να το πιάσεις… Lose
-
lose situation που λένε
και στο χωριό μου…
Τώρα σε λένε και…. «θείο» τα
νήπια με τους συνομηλίκους του να κοροϊδεύουν και στους συνομηλίκους σου να
χαζογελούν που … έχει θράσος το σκασμένο το μωρό!! Αρκετά με την πλάκα όμως… η
απορρύθμιση των ονείρων μας που εκφράστηκε και από την κοπελιά στην ΕΡΤ, που
βίωνε την ίδια απαξίωση, που αποτυπώνεται ευκρινώς στους στίχους του
Πορτοκάλογλου στον σοβαρό λόγο («της μεταπολίτευσης χαμένη γενιά»), που αν και 20
χρόνια νεώτερη, αισθάνθηκε εν τούτοις κατηγορούμενη από την ίδια ηλικιακή ομάδα
των υπεύθυνων του χρηματιστηρίου και όλων των οικονομικών σκανδάλων που σήμερα
έχουν φέρει την χώρα στην κατάσταση της εθελοδουλείας, για γενιά του καναπέ…. Εθελοδούλεια
που πανηγυρικά διαψεύστηκε από τον ίδιο τον λαό της γενιάς του
σφαλιαροεισπράκτορα ή του καναπέ
 |
| NOMORE!! |
Και επειδή σας είπα είμαστε
Αριστεροί δεν μας παίρνει να πανηγυρίζουμε ποτέ, λίγα σχόλια για την σημερινή
σύγκληση του συμβουλίου αρχηγών για την οποία ήδη ακούσαμε την άοκνη αριστερή
κριτική περί «δίκαιοι, μοιραίοι και δειλοί μαζί», προσπαθώντας να μας blow our high, που πιθανώς δεν σκεφτήκατε, ή δεν πιστεύετε
ότι είναι εφικτό…
Είναι μάλλον μαλακία μετά από 5
μήνες δημιουργικής ασάφειας που οδήγησε στο άφοβο ΟΧΙ του ελληνικού λαού, να
κάνεις την πολυαναμενόμενη από όλους κυβίστηση (chic)!!
Τι εξυπηρετεί η σύγκληση αυτή? Ό,τι
και η απομάκρυνση του Βαρουφάκη. Όπως δηλαδή, μετατράπηκε ο Γιάνης σε Ιφιγένεια
σε μια συμβολική κίνηση καλής κίνησης, απαντώντας στο διαβόητο «με Τσίπρα, Βαρουφάκη
δεν μένετε Ευρώπη» του Σόιμπλε… έ, με συγχωρείτε, ξένων αξιωματούχων που
προτιμούν να μείνουν ανώνυμοι… Ξέρετε, δεν είναι εύκολο να αλλάξουμε και τον Πρωθυπουργό,
μιας που, παρ’ όλη την δική σας τρομοκράτηση, έχει και ένα φρέσκο 61% που
τάχθηκε υπέρ της πρότασης του!!!
Εντάξει, μετά τον Βαρουφάκη,
έχουμε και την ομηρία των εκπροσώπων (μια που οι ηγεσίες είναι σε μεταβατικό
επίπεδο) των αστικοδημοκρατικών κομμάτων (αντί για δημοκρατικό τόξο), στην
διαβόητη δική τους θέση υπέρ της ενιαίας εκπροσώπησης, που αυτή την φορά
σφυρηλατήθηκε από μια εμφατική ήττα, είναι δηλαδή, για αυτούς, αναγκαστικό. Μα δεν
θα ήταν δίχως την επισημότητα μιας σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών.
Σίγουρα δεν είναι σύμπτυξη της αστικοδημοκρατίας
στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Μην ανησυχείτε μιας και τα κουμπούρια είναι ακόμα ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ
θαμμένα λόγω της προ μόλις 24 ωρών ήττας τους… μην νομίζετε ότι το θάψιμο δεν
είναι…. Παρά πόδα… Πρόκειται όμως σαφώς για μια ακόμη νίκη του Τσίπρα και των
θεσμικών διαδικασιών, που ο ίδιος επέλεξε να ενεργοποιήσει, στην περίπτωση
αυτή, κατόπιν μιας λαμπρής νίκης του λαού.
Και τι πετυχαίνει ο μάστορας του
συμβολισμού (είπαμε σε αυτό το επίπεδο έχει κάνει σε 5 μήνες, πιο πετυχημένες
κινήσεις από όλους τους προηγούμενου μαζί!!) με αυτή του την κίνηση? Ότι πάει
αύριο με φίμωση των πολιτικών του αντιπάλων, υπό την δική του πρωτοβουλία σε
ότι αφορά στην πρόταση συμφωνίας, η οποία συμφωνούμε όλοι (?) ότι είναι δέον να
επιτευχθεί με τους ευνοϊκότερους όρους. Στην προοπτική αυτή πετυχαίνει να μεταμορφώνεται
από Alexis, ή Κος
Τσίπρας, σε Πρωθυπουργός της Χώρας, στα χείλη των θεσμικών εσωτερικών του
αντιπάλων. Πέτυχε να μεταμορφωθεί από ανίκανο, σε έντιμο άντρα, στα χείλη των
δοτών υπαλλήλων και αυτό λέει πολλά σε ότι αφορά στον έλεγχο της εσωτερικής
αντιπολίτευσης που συχνά ήταν ιταμότερη της εξωτερικής και ακόμα συχνότερα, αποδείχθηκε
πως δρούσε «εξοπλιστικά» στα επιχειρήματα των δανειστών, παρά αμβλυντικά (καθώς
όφειλε λόγω «εθνικού συμφέροντος»,
έννοια που έχει χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους κατά κόρον για να δικαιολογηθεί
ο βιασμός του ελληνικού λαού) στην οξύτητα, ή στον πλουραλισμό τους. Τουλάχιστον
τώρα και για λίγο καιρό μόνο, όταν θα ακούμε ανεύθυνες και φαιδρές χοντράδες,
θα είναι μόνο από τους Ντάισελμπλούμ και Σια και όχι από τα δοσιλογικά φερέφωνα
τους στο εσωτερικό της χώρας…
Και μια που είναι εξίσου δέον να
ορίσω γενικόλογα τι θεωρώ ευνοϊκή συμφωνία:
1Αναδιάρθρωση χρέους σε επίπεδο
βιωσιμότητας,
2επιμήκυνση, με προοπτική όταν η
κόρη μου είναι περίπου 20, να δύναται να επιλέγει κυβέρνηση με δυνατότητα ανεξάρτητου
δημοσιονομικού ελέγχου και χάραξης πολιτικής,
3αναπτυξιακό πακέτο και
4αναχρηματοδότηση χρέους με
μείωση πρωτογενών πλεονασμάτων και άρα μικρότερων κρατικών εσόδων από φορολόγηση
των ενδεέστερων, σταδιακή μείωση της έμμεσης φορολογίας, υπέρ μιας κάθετης
αναδιανεμητικής πολιτικής και προτάσεις περί φορολόγησης του κεφαλαίου
 |
| Η Πρόταση Τσίπρα |
Υ.Γ. καιρός για την 2η γκολάρα Απλή ΑναλογικήΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 |
| Τουμπεκί |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου