Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Pseudo-Athinorama (Movie Diary)





Εντάξει, δεν είμαι ο buffer που πάντα πίστευα. Κάποτε κ κάποιοι παλιοί φίλοι, μπορούν να το βεβαιώσουν, βλέπαμε τουλάχιστον μια ταινία την ημέρα εξαντλώντας τις δυναμικές του video club της γειτονιάς. Έτσι κ με δεδομένο πως πάντα πληρώναμε είτε στο σινεμά, είτε στο video club, είδαμε κάποτε πολλές περισσότερες ταινίες, απ’ ότι σήμερα που….. εντάξει, μπορείς κ να μην δεις στο σινεμά…

Πάντα, για ένα πιστό, η προσέλευση στο σινεμά θα είναι μια μυσταγωγία που δεν θα αντάλλαζε με τίποτα, όπως ένα πιτσιρίκι δεν θα έλεγε ποτέ όχι σε γαριδάκια ή άλλα junk food της εκάστοτε εποχής. Όμως στην εποχή του Διαδικτύου, εσείς υποφέρετε κ εμένα (μεταξύ άλλων ματαιόπονων, ματαιόδοξων, wanna be «κοινών» στην χρήση, στην διάνοια κ στην επικοινωνία), όμως όλοι απολαμβάνουμε την δουλειά λίγων … τζάμπα… Τα έργα της διανόησης είναι επιτέλους δωρεάν (?!).. παρ’ όλα ταύτα εγώ δεν βλέπω τον όγκο των ταινιών που έβλεπα πριν π.χ. 20 χρόνια… Ναι ρε μάστορα αλλά πριν 20 χρόνια ήσουν και 20 χρόνια νεώτερος, με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται. But enough with me….
Πρόσφατα ολοκλήρωσα την θέαση του νέου έπους του Ridley Scott «Η Έξοδος: Θεοί & Βασιλιάδες»
Με δεδομένο ότι μοιραία θεματικά συγκρίνεται με το υπερσυντηρητικό υπερέπος του Cecil B. deMille που γυρίστηκε το 1956 κ στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Χέστον (κυριολεκτικά), η προσπάθεια του σκηνοθέτη του Alien κ του Blade Runner, παραμένει απλά διεκπεραιωτική. Και όμως το CGI σπέρνει, ενώ η ιστορικότητα στην αποτύπωση παραμένει ένα μεγάλο ατού. Είναι γεγονός ότι ο κυρ Σκοτ επιμένει στην ιστορικοφάνεια περισσότερο από άλλους χολιγουντιανούς εντεταλμένους, που συνήθως αναλαμβάνουν τέτοια project και budget (Δες π.χ. το Βασίλειο των Ουρανών). Καταλαβαίνω λοιπόν την μετριότητα στην αντίδραση κοινού & κριτικών. Καταλαβαίνω κ την αντίδραση της εβραϊκής κοινότητας καθώς στη ταινία σκιαγραφείται η προσωπικότητα ενός από τους top 3 προφήτες του Λόγου του Θεού και στην οποία Ο θεός εμφανίζεται ως παιδάκι, που ως εύρημα μπορεί αρχικά να κολακεύει τον Ιουδαϊσμό, γρήγορα γίνεται έως και υβριστικό για τους φανατικούς του. Αλλά είναι η σημασία της εξόδου, πολιτισμικά για τον χριστιανικό πλανήτη, εθνολογικά για τους λαούς της ανατολής, η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο ίσως με το χριστιανικό Πάσχα (απελευθέρωση ανθρωπότητας από τα δεσμά του θανάτου, εν αντιθέσει με την απελευθέρωση του εκλεκτού λαού από τον δυνάστη του –πράξη που έμελλε να καθορίσει την πορεία της οικουμένης ολόκληρης…), που κάνει τελικά την προσπάθεια larger than life. Φανταστείτε πόσο βάρος κουβαλούν στου ώμους Σκοτ και Μπέιλ για την ταινία αυτή. Φανταστείτε όχι μόνο το βάρος αλλά και τις δυνατότητες του εγχειρήματος. Εν τούτοις η ανάπτυξη χαρακτήρων παραμένει βρεφικής αντίληψης και κυριολεκτικά αφημένη στην τυχαιότητα των σκηνών που κάθε φορά γυρίζονται. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χαρακτήρων ούτε στους πρωταγωνιστικούς, αλλά και σε κανένα από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες (καλά αυτή την Γουίβερ και τον Κίνγκσλευ τι τους πληρώσανε, ή τζάμπα η εργολαβία ?). Και ενώ το γενικό γραμμικό σενάριο είναι αρκετά προσκολλημένο στις γραφές (η καινοτομία εξαντλείται στην προσωποποίηση ΤΟΥ θεού σε παιδάκι) και παρουσιάζει αυτή τουλάχιστον την μικρή συνέπεια, τίποτα άλλο δεν βοηθά την ταινία τεχνικά.  Ίσως να πληρώθηκε ο Σκοτ να βάλει την υπογραφή του. Τέτοια προχειρότητα δεν δικαιολογείται απλά από το γεγονός ότι έπρεπε να προλάβει κάποιος, κάποια ημερομηνία… Τελικά για το μόνο που μπορεί να καυχηθεί ένας εβραίος ζηλωτής, ένας σινεφίλ και ένας κοινός θεατής της ταινίας (που πιθανότατα να την βλέπει με την προσδοκία ότι μπορεί να δει ένα … καλύτερο Lord Of The Rings) είναι ότι ο Μωυσής είναι ο Batman!!
Παρ’ όλα ταύτα δεν καταλαβαίνω πως αυτή η ταινία θάφτηκε, αφού είναι εντυπωσιακή και έχει πολύ……. Νερό (δεδομένου ότι θα δούμε μέχρι ….και Aquaman, καλό είναι να προετοιμαζόμαστε. Ιδίως όσοι έχουμε αδύναμες κύστες). Και εμπορικά δεν πρέπει να πήγε καλά για τον δημιουργό του (κόστισε 140.000.000 και μόνο στις Πολιτείες «καθάρισε» περίπου 65.007.045 και μάλλον θα μείνει στη φιλμογραφία του, όσο αξιομνημόνευτη όσο και ο Ρομπέν. Αν με 1 αστέρι είναι το χάλια, με 2 αστέρια το κακό, με 3 το μέτριο, με 4 το καλό και 5 το εξαιρετικό αυτή η ταινια θα έπαιρνε 3 αστέρια..... (ιmdb rate: 6/10)
Μάλλον μπορούμε να πούμε ότι ο Κυρ Σκοτ πρέπει να επιμείνει λίγο περισσότερο στο δημιούργημα του, που ξέφυγε βέβαια από την δημιουργική του εποπτεία και ακούει στο όνομα Προμηθέας….




Υ.Γ. Για προτεινόμενα αυτή την εβδομάδα καλό είναι να κοιτάξετε, εφόσον έχετε την ευκαιρία, τα εξής 3:




(πρόταση μου αρκετό καιρό τώρα, ελπίζω να είναι όσο δυνατό φαίνεται...., είναι όμως περιορισμένη η διανομή της, εμείς στη Κρήτη μάλλον κατευθείαν στα torrent)


ΚΥΡΙΩΣ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΟΥ 
District 9 
στις 26/03 
(που σε μενα φαίνεται σαν ξεγυρισμένο remake του Johnny 5 για όσους θυμούνται)




Υ.Γ.2 Από αυτά που παίζονται ήδη κάντε την τιμή στα:




(με, ή χωρίς χρήση ουσιών, βλέπεται ευχάριστα 3 αστεράκια)



 όσο Αθηνόραμα μπορούσα..
μπόρεσα...

"ο Μωυσής είναι ο Batman!!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: